SABAH - 29/11/2006 - Yoksa 'Eğreti Gelinler'in ahını mı aldık?

Şu an 29 Kasım 2006 - Çarşamba tarihli sabah.com.tr'yi okumaktasınız.
Bugüne ait sabah.com.tr içeriği için tıklayın »

kapat

Google Arama

	Yoksa 'Eğreti Gelinler'in ahını mı aldık?
	Filmin devamı çekilebilir
	Bir dönem mahkemelik oldular

Yoksa 'Eğreti Gelinler'in ahını mı aldık?

'Eğreti gelinler' bu konuda kitap yazan Şükran Kozalı'ya ve film çeken Atıf Yılmaz'a yaramadı. Ünlü yönetmen Yılmaz mide kanserinden öldü, Kozalı meme kanseri oldu. Kozalı aylarca 'eğreti gelinlerin ahı mı tuttu? ' sorusuyla boğuştu.

smanlı İmparatorluğu döneminden 1935 yılına kadar geçen süreç içinde 15-17 yaşları arasındaki erkek çocukları evliliğe hazırlamakla görevlendirilen eğreti gelinler, kendileri hakkında kitap yazan ve film çeken iki ünlü isme uğursuz geldi. Ünlü yönetmen Atıf Yımaz, başrollerini Nurgül Yeşilçay ile Onur Ünsal'ın paylaştığı son filmi 'Eğreti Gelin'i çektikten sonra mide kanserine yenik düştü ve 5 Mayıs 2006'da öldü. Yılmaz'ın ölümünden yalnızca bir hafta sonra ise, filme konu oluşturan 'Eğreti Gelinler' adlı kitabın yazarı Şükran Kozalı meme kanseri teşhisiyle ameliyat masasına yattı.

Dramatik tesadüf
Kanserle mücadelesi hala devam eden Kozalı yaşanan bu durumu dramatik bir tesadüf olarak nitelendiriyor. Bir dönem eğreti gelinlerin ahını aldıklarını düşündüğünü belirten Denizlili yazar şöyle konuştu: "Atıf Yılmaz'ın kanserden öldüğünü duyduğumda çok üzüldüm. Ben de o sıralar kanser tedavisi görüyordum. Önce bunu bir mesaj olarak algıladım. Ancak benim hastalığım iki yıl geç teşhis edildi. Yılmaz Bey de kansere filmi çekmeden önce yakalanmıştı. Yani eğreti gelinlerin bizim hastalıklarımızla hiçbir ilgisi olamazdı ."

Ticari kaygım yok
Filmin ve konusunun çok fazla tartışılmasının kendisini

çok üzdüğünü ve kansere yakalanmasında etkin bir rol oynadığını belirten Kozalı sözlerini şöyle sürdürdü: "Hastalığımın bana olumlu katkıları da oldu. Kemoterapi gördüğüm son bir yılda 'Buhar Kızların Suları Kırgın' adlı bir roman yazdım. Romanımda çevresel sorunlara dikkat çekmek için Pamukkale'deki kazıları anlattım. Kaygım ticari olsaydı Pamukkale ile uğraşmaz kalkar Deniz Akkaya'nın romanını yazardım. Ya da Latife Hanım'ı yazıp kitabımın yok satmasını sağlardım. Oysa ben havasını soluduğum memleketimin öyküsünü yazmayı tercih ettim ve insanlar değerlendirsinler diye onu tarihe bıraktım."

MUSTAFA AYA