|
Ecevit...
"Dürüst siyasetçi" denilince, ilk akla gelen isimdi, hiç tartışmasız...
"Namuslu" denilince de.
"Ahlaklı" adamdı.
Bakıyorum...
Kimse kusura bakmasın...
"Çalsın ama iş yapsın" zihniyetini alkışlayanların, bugün döktüğü timsah gözyaşları, yaktıkları yalandan ağıtlar, attıkları kocaman puntolu manşetler, pek de "namuslu ve ahlaklı" gelmiyor bana.
"Dürüst" konuşmak lazım ardından.
Şahane bir başlangıç yaptı.
Eşsiz işler yaptı.
Çok kötü bir final yaptı.
Kıbrıs'ı alamazdık. Apo'yu da... Siyasi nezaketi de ondan öğrendik, uzlaşma kültürünü de... Milli hassasiyetin, sol ile aslında çelişmediğini gösterdi defalarca... Sahip olduğumuz sosyal hakların çoğunu borçluyuz ona.
Ama...
Karaoğlan'ın siyah beyaz görüntülerini ne kadar yayınlasak da... Kıbrıs Fatihi'nin yüreklerimizi alevlendiren cesur konuşmalarını versek de tekrar tekrar... Çağdaş Atatürkçü'nün naif kişiliğine rağmen, şeriatçı kalkışmalarda kürsüyü nasıl yumrukladığını göstersek de...
Nafile.
Anlatamayız gençlere.
Onu hep film şeridinin son karesiyle hatırlayacaklar maalesef... Son haliyle.
Çünkü her dediği çıktı.
Her şeyi bildi.
Bırakmasını bilemedi.
Hazin gerçek budur.
Bir çay bile içmedi, devletin kesesinden... Ama hastalığı bilindiği halde, kalkmadığı için koltuğundan, ülke tarihinin gelmiş geçmiş en büyük ekonomik hasarına yol açtı.
Yürüyemediği halde bayrak yarışının tüm etaplarını tek başına koşmak istediği için, belki de en çok karşı çıktığı yaşam biçiminin tek başına iktidara gelmesine sebep oldu.
Artıları mutlaka fazla...
Ekside bitirdi.
Baba İnönü'den çok şey öğrendiği, kesin... Oğul İnönü'den hiçbir şey öğrenmek istemedi.
Bıraksaydı, mesela Baykal'a, örnek olsaydı... Baykal bıraksaydı, mesela Hikmet Çetin'e, Hikmet Çetin bıraksaydı İsmail Cem'e, İsmail Cem bıraksaydı bir başka birine...
Bugün çok farklı bir Türkiye olurdu.
Amip gibi bölünmektense...
Ağacı budayıp, filizlendirseydi...
Zaten "büyük devlet adamı" ydı.
Devlet de büyük olurdu.
Bugün hepsi CHP milletvekili olarak Meclis'te otururdu, muhteşem birikimleriyle destek verdikleri genç liderin ardında...
O da, huzur içinde son nefesini verirdi, onursal başkan olarak, Karaoğlan olarak, Kıbrıs Fatihi olarak.
Başka bir Türkiye olurdu.
Bambaşka bir Türkiye oldu.
Allah rahmet eylesin.
|
