|
Dört şehit, iki çocuk, üç kadın
Çok fazla şehit, çok fazla şehit haberi, çok fazla şehit cenazesi yine. Çok fazla.
Ve asla "Hırsızın hiç mi suçu yok!" dedirtecek değiliz, yani terör katlediyorsa, katil terördür, teröre yapışan, terörden başkasına ulaşamayandır.
Ama bazen, evet asıl suçlu hırsızdır, ama sanki kapıda da bir tuhaflık var diyesi geliyor insanın.
Bunun mecazı, benzetmesi kolay kolay olmaz ama, Beytüşşebap'ta kapının kırılıp "şalvarlı, sakalsız, bıyıksız, poşulu, yeşil kılıklı" iki kişinin açtığı ateşle Astsubay Levent Çevik' in şehit edilmesi mesela.
8 yaşında bir çocuk, hem bedenen, hem kalben yaralı kalmıştır o savunmasız, şoka girmiş evde.
İlçe merkezinde!
Hemen önce, Astsubay Mürsel Can ile erler Hüseyin Özdemir ve Özkan Vural da, Gümüşhane'de bir baskının şehitleridir.
Ne tecellidir ki, şehit Can' ın cenazesi,daha batıdaki değil, daha doğudaki memleketine, Tunceli Pertek'e gider. Orada 5 yaşında bir erkek, daha tabutu taşıyacak yaşta bile değildir ki, yüreğine ömür boyu taşıyacak ağırlık binmiştir.
Dualara, kurşun sıkana lanet karışırken, hıyanetten söz etmek elbet yerinde ve kolaydır lakin bir de gaflet diye bir şey vardır ve o olanca tuhaflığıyla, adeta şehitleri çoğaltan, ölümlerden vazife çıkaran bir işbirlikçi edasıyla bir yerlerde maskesiyle dolanmaktadır.
Susayım.
Üç kadına söz vereyim, sıcağı sıcağına, mektupları düşer düşmez.
" Sevgili Umur Talu, yazılarınızı zevkle takip ediyorum. Hep yazmak istedim ama elim varmadı. Nedeni ise, yazmış olduğunuz adaletsizliklere karşı yöneticilerin utanmaz tavır ve davranışları. Bugün yine bir kardeşimizi Şırnak'ta evini basarak şehit ettiler. Yine bilinen o aynı teraneler çalacak, timsah gözyaşları dökülecek, sonra aynı hamam aynı tas, hayat devam edip gidecek. İnanın dayanacak gücümüz kalmadı. Ekonomik seviyemiz, sosyal haklarımız o kadar düşürüldü ki, bırakın güvenli bir semtte oturmayı, geçimimizi zor sağlar olduk. Eşim göreve başladığında başçavuşlar yarbay maaşı alıyordu, şimdi teğmen eşiti. Sizden ricam, ölen arkadaşımızın namına astsubaylar dosyasını tekrar açmanız. Kulaklarını tıkayan, gözlerini kapayan sayın komutanlarımız ile başbakanımız belki vicdanlarının sesini duyarlar. Ruh halim hiç iyi değil, belki duygularımı tam ifade edemedim. Tüm astsubay camiası adına sevgiler. "
" Umur Bey, İncirlik olayı olduğunda Meltem Hanım'ın çektiklerini biliyorum. İsteseler eşini emeklilik hakkını kazanmasına ramak kala olmadık yerlere sürerler ve ailenin geleceğiyle oynarlardı. Maruz kaldığı asıl kötü muamele ABD'liler tarafından değil, üstleri tarafındandır. İncirlik'in güvenlik sorumluluğu Türk tarafındadır. Bu olay ne ilk, ne de son. Neden örtbas edildi, neden bizim subayımıza suçlamalar yöneltildi? İncirlik tarihinde ABD'lilere hak ettiği cevabı veren pek az oldu ve olup bitene dayanamayıp ayrılan, tayin isteyen çok isim mevcut. Bu üs firar olaylarında küçümsenemeyecek rakama sahip. Kimse düşünmüyor mu, neden? "
" Kuru İncirlik! yazınızla hislerime tercüman oldunuz. Öz vatanımızda bir devlet memuru olarak, yıllar önce eşimin hiçbir şey yokken aşağılanıp Amerikalılar tarafından yüz kızartıcı suç isnat edilip kendi yetkililerimizce tayin edilmesini hiç içime sindiremedim. Kınıyorum. Hala o günkü yenilmişliğin üzüntüsünü taşıyorum. Aile birliğimizi bile dikkate almadan il dışına tayin ettiler. Eşim araştırdı ki, ABD'liler istemiş. Hiçbir şey yapamadık. Sustuk. Suç isnat ettiler; sineye çektik. Aşağılık kompleksinden olmalı: Savunmasına, kara vicdanlı yöneticilerden inanan çıkmadı. ABD'lileri üstün görüp kendilerini de aşağıda görüyorlar. Böyleleri yüzünden asker de sivil de çok ezilir. Bir değerimiz yok. Konuyu ele almanız duyarlılığınızı gösteriyor. Bizlerin sesi olduğunuz için teşekkür ederim. "
|
