|
 |
 |
 |
|
 |
|
Yine yüzdük yüzdük kuyruğuna geldik ve şampiyonluğu rakibe ellerimizle verdik. Sırbistan karşısında iyi yaptığımız şeyler de vardı, kötü şeyler de. Bir kere şunu baştan söyleyelim. Ümit Milli Takımımız, bir hedef takımı ve bu da 2010'da Türkiyede düzenlenecek Dünya Basketbol Şampiyonası. Turnuva gösterdi ki, bu hedef için yeterli bir takımımız var.
ÇARKLAR İŞLEMEDİ
Finale gelene kadar her maçta sistem içinde bir veya iki yıldız çıkaran Ümitlerimiz, dün Sırbistan karşısında bunu yapamadı. 9/20 serbest atış ve 7/25'lik üçlük yüzdesi aleyhimize istatistiklerdi. Rakibi 21 top kaybına zorlayan mükemmel savunmamız ise artımızdı. Zaten dünkü maçın geneline baktığımızda, bu kadar kötü hücum ederken farklı yenilmememizin tek sebebi kora kor savunmamızdı. Ancak karşımızda Dünyanın 1 numaralı basketbol ekolünün temsilcisi Sırbistan vardı. 3'üncü
periyotta bir centilmenlik dışı faul, bir kenara verilen teknik faule rağmen ayakta kaldılar ve şampiyonluğu hak eden bir performans çizdiler. Dünkü maç için kişileri suçlayıp, günü kurtarabiliriz. Mesela boş turnikeleri kaçıran Oğuz, mesela Oğuz bu kadar kötü oynarken Cemal, Ömer gibi uzunları kenarda unutan antrenör İziç'i suçlyabiliriz. Ama bunlar geyik muhabettinden öteye geçmez. Bu takımın en büyük şanssızlığı, en kötü maçını finalde oynamasıydı. Şimdi 2010'a kadar aradaki 4 yıl için gerekli planlar yapılmalı. Bana göre bu takımın en önemli eksiği, kritik anlarda topu eline alıp takımı sırtlayacak bir skorer. Ne Cenk, ne İlyas bu seviye skorer değiller. Onlar sistem içinde sayı bulan isimler. Özetle, Harun Erdenay veya İbrahim Kutluay gibi bir skoreri 2010'da takıma monte edebilirsek, önümüz açık. Bize çok zevkli bir turnuva yaşatan ve final heyecanını tattıran Ümitlerimizi kutluyorum. Ayrıca İzmir seyircisi de takımımıza verdiği muhteşem destekle, basketbolun ne kadar içinde olduğunu ve ne kadar sevdiğini gösterdi. Onlar da kocaman bir alkışı hak etti.
Volkan Üstüyıldız
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
