|
Birkaç satırlık bir yazı...
Geçen yıl Anneler Günü'nde, bu köşede yazmıştım "Hatırlıyor musun?" diye başlayan yazıyı...
Anneme sormuştum, "o gün"ü hatırlayıp hatırlamadığını...
O gün, hayatımın o dönüm noktasında, çocukluğumun yalnız ve soğuk günlerinde, sadece annem söyleyebilirdi bana, kalabalıklara kulak vermeden, yüreğimin sesini dinlemeyi...
Çünkü o benim annemdi.
Ve beş gün önceydi. Yanındaydım: Yıllar sonra ilk kez hatırladı yüzümü...
"Kimim?" dedim.
"Oğlumsun ya!" dedi. Yıllar sonra ilk kez gülümsetti, ağlattı beni...
Dün saat 15.20 civarında arayıp haber verdiler.
O, "son"muş meğer.
Annemi, kişisel tarihimi, hikayelerimi, şarkılarımı, resimlerimi kaybettim aslında. Şimdi saat 15.40, çıkmak zorundayım.
Birkaç satırlık bir yazı oldu bu, bağışlayın.
|
