Şiir Köşesi
Hayat
Günler sıralanır dizi dizi
doğurur mazi denen pası
loş aydınlık içinde ışığın gölgesi
bir avuç düşünce torbası.
Yükselen seyreder havadan
düşenin kalbi kırıktır
nasıl olduğunu bilir tadan
kimi için bu bir hıçkırıktır.
Kaçan fırsatlar saksısı hayat
içinde hem gülen hem ağlayan var
karanlığın aydınlığı olur düşünce
düşünürüz ölünceye kadar.
Halil İNKAYA
***
Neyin var
Neyin var senin,
Neden böyle suskunsun
Bir tuhaf gözlerin,
Bir başka bu gece dokunuşun
Ellerin bildik değil,
Farkındayım telaşının.
Sözlerin naif değil,
Yasındayım halimizin
Bir şey var, belki de suçlusun,
Duymak istemem, ne olur sus yar.
Ne olursa olsun, ne olursun,
Bilmek istemem, sen içimde temiz kal.
Melike BİRGÖLGE
***
Seni Asla
Unuttuğumu sanıyorsan,
Çok yanılıyorsun.
Unuturum belki;
Beni dokuz ay taşıyan anamı,
Alın teriyle ekmek taşıyan babamı,
Bacımı, kardeşimi, akrabamı
Seni asla.
Unuturum belki, Gökyüzünde her sabah doğan güneşi,
Dağı, taşı, ağacı, suyu, toprağı, ateşi,
Seni asla.
Unuturum belki,
Bedenimde canımı,
Damarımda kanımı,
Ruhumda vicdanımı,
Seni asla.
Unuturum belki,
Günlerin adını,
Yemeklerin tadını,
Seni asla...
Göksel KURUM
***
Ben akşam üstleriniçok severim
ben akşam üstlerini çok severim
hele gençleri sarmaş dolaş görünce derin
derin iç çekerim
keşke sevgilim yanımda olsaydı da
sahillerde el ele dolaşsaydık derim
beklenen sevgili gelmiyorsa bir türlü
hep erteliyorsa gelişini
ben de bir çınar gibi yıkılır giderim
ben sevdiğimi kışın üşümesin
yazın da güneş çarpmasın diye
ellerimi yüreğime siper ederim
onsuz yapamam ki bu alemde
umutla beklerim gelmezse de
bu alemden çeker giderim
mahşerde de onu yol ağzında
beklerim ben sevdiğime şiirim derim serçem derim
her anımda ona aşkımı ilan ederim
ben şiirimi serçemi canım gibi severim
Hüseyin ERDOĞAN
|
