|
Çocuk kimden?
Çocukların yoluna bomba konmuş, dediğinde bir çocuk, iki defa kahrolursunuz.
"Haber" yüreğinizde patlar, çocuğunuza bir başka sarılırsınız.
Sinsiliğin, hainliğin, pusunun, tuzağın, adiliğin, caniliğin tescili; öyle ya da böyle, çocukların hedef haline getirilmesidir.
"Terör örgütü" ve "örgüt terörü" çocuklara saldırıyla tamamen manyaklaştığını, silahların, bombaların, ölüm tutkusunun içinde insana dair hiçbir doz kalmadığını, delik deşik ve paramparça olduğunu da ilan eder bir bakıma.
"Çocuğa saldırmak", çocukları hedef yapabilmek, çocukların ölümünü umursamamak kulakları ve yürekleri sağır eder.
Başka türlü bir patlama, başka türlü bir vahşettir ki; diyecek ve dinleyecek ne varsa o an kaybolur. "Ama" diyemezsiniz. "Dur, bir dinle" diye bekleyemezsiniz.
Çocukları hedef alıp öldürerek üstüne "kardeşlik, barış, demokrasi" diye konuşamazsınız.
Ve çocukları birbirlerinden, çocuğu çocuktan ayıramazsınız!
Ülkemiz bu açıdan sözde varolduğunu sandığımız insani, vicdani, dini, ahlaki, kültürel tüm değerlerin değersizleştirildiği, nasırlaşmış bir duyarsızlığın kabuk kabuk her yeri sardığı, içi kurumuş, iç acıtan bir çürümüşlük içinde mi ne?
Çocuk ölümleri, çocuklara bomba, çocuklara mermi, çocukların kökenleri arasında ayrım yapmaya ve "Oh olsun" ile "lanetleme" saflarında bölünmeye ne kadar teşne?
Tutarsız, seçmeli duyarlı yani aslında duyarsız, bazen bir anda acı dolu ve derken bir anda acımasız olmamız, maalesef fazla huzursuz etmiyor.
Yahu çocuklar arasında ayrım olur mu? Çocuk masumiyetine, savunmasızlığına, sorumsuzluğuna ve kırılganlığına uzanan herhangi bir elin kimin eli olduğuna, çocuğun kimlerden sayıldığına göre pozisyon alınır mı? Bir çocuk, 13 polis mermisiyle delik deşik olduğunda, kimlik sorulur mu, kökenine bakılır mı, buna bir bahane aranır mı? Onlarca çocuğun oyun ve okul yoluna bomba konduğunda bunun aması, şusu busu, kınamalı mı kınamamalı mısı hiç olur mu?
Paramparça edilmiş bir Yahudi çocuk ile İsrail askerlerinin taradığı Filistinli çocuklardan seç beğen yapılır mı?
Osetya'da bir okulda yere serilmiş onca çocukla Çeçen terörü kınanırken, Çeçenistan'da kaç çocuğun nasıl öldüğüne dair meraksız ve hissiz kalınır mı?
Diyarbakır'da gösterilerde açılan ateşle 3, 5 yaşında çocuklar yere düştüğünde parçalanan bir yürek, örgüt bombasının yıktığı çocuklara sırtını çevirir...
Yahut tam tersini yaparken kimimiz, 3, 5 yaşında çocuklar hangi mermilerle, nasıl vuruldu diye merak etmeyen bir yürek ve bir hukuk olabilir mi?
Bir iktidar partisi, lanet bir kafayla çocukları parti kongresinin salonuna doldurup bayrak sallatırken... Aslında çocuklar hep böyle sallamalara, uyanıklıklara, beyinsizliklere, mülkleştirmelere, köleleştirmelere, alet etmelere sürüklenirken... Batman'da, yoksulun yoksulu, pis sulara ve sefil okullar ile perişan evlere mahkum yüzlerce çocuk uyuz olmuştur; uyuz.
Biraz siz de olunuz!
Biraz biz de oluruz.
Yara, kaşıdıkça kanar durur.
Çocuklar kanadıkça kanar mısınız?
Çocuğa "kimlerdensin" diye sorar mısınız?
|
