 |
| İşkence günlüğü
|
|
Bir defasında eve gittiğimizde 'Neden çalışmadınız' diyerek üç çocuğu hortum ve kemerle dövdüler. Sırtlarını açtırıp çiviyle çizdiler, kanattılar. Bana 'Sen işe ilk kez çıktığın için bugün dayak yok. Yarın iş yapmadan gelirseniz parmaklarınızı kıracağız' dediler. Bir de şişede kezzap varmış. Helanın taşına döktüler, dumanlar çıktı, ses çıktı. 'Bak bu kezzap taşı bile eritir. Gözünüze dökeriz, ya ölürsünüz ya kör olusunuz, dilenci yaparız' dediler. Korktum. O gece çok ağladım. Diğerleri dayak yedikleri halde ağlamadı bana hep güldüler. Köyden kaçırıldığımda Diyarbakır'da bir eve gittik. Dayak başladı. Sonra bana, 'Adın bundan sonra S.İ. Bu da nüfusun' dediler. Uçağa bineceksin sevinsene dediler. Ben korkarım dedim, alay ettiler. Havaalanında polisler arama yapıyorlardı. Adımı sordular önce unuttum sonra S. dedim. Biletimi sordular. Çocuk doktoruna götürdüler. Sonra da babamı getirdiler.
|
