Hayat bazen tatlıdır sevenler kanatlıdır...

Kanserin şakası yok. Varsa da eşek şakasıdır herhalde. Geçen hafta kendimi feda ettim, gidip mamografi ve ultrasonla tanıştım

Ben iri göğüslüyüm. Tamam, çok iri göğüslüyüm! Bu yüzden göğüs kanseri konusunda risk grubu arasında olduğumu düşünürüm hep. Zaman zaman sanal yumrular bulurum göğüslerimde. Korkardım, ama korktuğumla da kalırdım. Aslında bu sadece kanser ile ilgili değil. Doktordan, iğneden kaçabildiğim yere kadar kaçarım. Boynumda oluşan hafif sancı, boynumu kilitleyinceye kadar doktora gitmem. Geçen sene arkadaşımın tatile giderken bana ödünç bıraktığı kedi (Adı Yadigar) ayağımı ısırmıştı. Eğer Ergun Babahan beni gazetede topallarken görüp, zorla hastaneye göndermeseydi herhalde kangren olacaktım.

CANINIZI ACITIYOR
Ama geçen hafta kanser bir yerden hayatıma girdi; dayım kanser. Ve geçen hafta apar topar kendimi Bursa Onkoloji Hastanesi'nde buldum. Böyle anlar, hayatla gerçekten yüz yüze geldiğiniz anlardır. Yaşadığınız renkli hayat, espriler, takıntılarınız ve aklınıza gelen her şey otuz iki kısım tekmili birden anlamını yitiriyor. Karşı karşıya kaldığınız gerçek o kadar gerçek oluyor ki; canınızı acıtıyor. Yaşarken, kötü şeyler başımıza gelmezmiş zannediyoruz. "Allah'ın bizi koruyacağı" sanrısı tüm kalelerimizi zaptetmiş, bütün tersanelerimizi kaplamış olabilir. Sonunda gidip mamografi yaptırmak için tüm cesaretimi topladım. Türkiye Kanserle Savaş Vakfı'ndan randevu aldım. Vakfın yeri Etiler'de. Randevuya gidene kadar bu testi kolay atlatırım diyordum. Ama binanın kapısına gelip de 'Kanserle Savaş Vakfı' yazısını görünce dizimin bağı çözüldü. Fotoğrafçı arkadaşım Tolga'ya göre yüzüm de sararmış. O anlı şanlı, bir basıp beş zıplayan, laf ebesi X-Large Rahşan gitti yerine pasif, korkak Medium Rahşan geldi. (Sanırım korkudan biraz büzüştüm) İnsan önce mamografinin canını yakıp yakmayacağından korkuyor. Sonra da bir erken teşhis klasiği yaşayıp, içinde uyuyan bir 'canavar'la tanıştırılmaktan. Hani hayatın bir daha asla aynı çilek kokulu formu almayacağı versiyon!

YAŞIM KÜÇÜK GELDİ
Mamografi odasının kapısında ilginç bir gerçekle karşılaştım: 35 yaşın altındakilere mamografi yapılmıyormuş. Biraz rahatladım. Ama onun yerine ultrasona girdim. Sosyolojik ve psikolojik açıdan ne kadar gelişmiş olursanız olun göğüsleriniz meydanda doktorun önünde uzanmak insanı biraz yoruyor. Nedense bu toplum kuralları, böyle hayatı konularda bile üstümüze üstümüze geliyor. Ben bile tedirgin olduysam, daha kapalı topluluklarda yaşayan kadın arkadaşlarımızın hali felakettir diye düşünüyorum. Ultrason ile tetkik yaptırmak çok kolay. Sıradan ultrason yaptırmaktan hiçbir farkı yok. Acı yok! Ultrasonu yapan doktor, sağ göğsümde biraz fazla oyalanınca kıl kaptım durumdan. 10 dakika kadar süren işlemin ardından Başhekim Doç Dr. Metin Aran'ın odasında raporu beklerken tüm hayatım film şeridi gibi gözlerimin önünden geçti. En çok da yelken yarışına katıldığım bölüme güldüm. Raporda şöyle yazıyordu: Sağ memede, aerolada üst dış kadranda 5mm derinde ve 6.1, 7.0,7.2 ebadında duvarı kalsifiye, KİST tespit edilmiştir (Tabii doktor bu kelimeyi yükses sesle okumadı, kist kelimesi beynimin boşluklarında makul sayılmayacak bir süre yankılandı!)

SİZ DE TEST YAPTIRIN
Bu cümlenin Türkçesi: Sayın Rahşan Gülşan, eğer bu cümleyi takip eden cümle kötüyse hayatınız kaydı demektir. Göğsünüzde etrafı kalsiyum kaplı bir kist vardır Sayın Gülşan. Eğer cümlenin sonu kötü ise, 'ne iyi ettiniz de erken geldiniz' hasta grubumuza dahil olacaksınız. Ve tedavi konusunda elimizden geleni hep birlikte yapacağız. İnşallah sizi okuyan kadınlarımız da korkularını yenip 212- 278 83 41'den randevu alıp bu testi yaptırırlar.

GEÇ KALMADAN...
Benim tabii sosyal mesaj filan verecek halim kalmadı. Cümlenin devamını bekliyorum. Sanki yazılı sonuçları açıklanıyor. Gerginim ama korkmuyorum. Bir sürü hasta, aileleri doktorları ve dostları ile tek vücut olmuş bu hastalıkla savaşıyorlar. Ben de bu orduda yerimi alırım. Nihayet cümlenin sonu geliyor: "Solid, Tümoral veya kistik yapı, patolojik kalsifikasyon görülmemiştir." Yani şimdilik küçük kistimle yaşamaya devam etmem gerekiyor. Ama 6 ayda kontrole gitmeli, bir bebek uyutur gibi kistimizi şefkatle uyumaya devam ettirmeliyim. Yazının sonu geldi. Herhalde ne söylemeye çalıştığımı anladınız. Lütfen çok geç olmadan...