|
 |
 |
 |
 |
|
'Ben de bir köy çocuğuyum ama benim köyüm Paris gibi'
Suriye'ye sadece on kilometre uzaktaki Mardin Kızıltepe'ye bağlı Hanisor köyünde cami imamının kalması için yaptırılan küçük oda okul olarak kullanılıyor. Köyün öğretmeni 24 yaşındaki Yılmaz Tongun'a ise köylüler büyük saygı duyuyor. Çünkü kimsenin kalmak istemediği bir yere gelip, yatağı bile olmayan tek göz odada, kuş uçmaz kervan geçmez bu köyde eğitim vermek herkesin harcı değil. İki yıl köyde görev yapan öğretmenin mecburi hizmet süresi dolunca köye Burdurlu Yılmaz Tongun atanmış. Köyün durumunu görünce şaşırdığını itiraf eden Tongun "Ben de köylüyüm ama benim köyüm bunun yanında Paris" diyor. Burdur'un bir köyünde büyüyen Yılmaz Tongun'un ailesi zengin değil. Pamukkale Üniversitesi Sınıf Öğretmenliği bölümünden mezun olan Tongun, köye ilk gelişini şöyle anlatıyor:
GURURLUYUM
"Ben köylüyüm, zor şartları bilirim. Ama burası benim köyüme hiç benzemiyor. Gerçekten zor koşullar ama buradaki çocukların da eğitime ihtiyacı var. Ben bu işe gönül koydum. Öğretmen olmak büyük gurur benim için. Ama okulun şartları çok kötü. Çatı diye bir şey yok akıyor. Sınıflarda doğru dürüst cam yok. Benim kaldığım odayla sınıf yan yana zaten. Çocuklar okula gelmeye çok hevesli ama doğru dürüst Türkçe konuşamıyorlar. Ama yine de pes etmem."
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
