|
 |
 |
 |
|
| Kayahan dese ki: Ben kanseri yenerim!
|
|
Ben karaciğerden tedavi olurken, üst katta sevgili Kayahan da kemik kanserini yenmek için radyoterapi (Yani ışın tedavisi) oluyor. Söyleniyorum!... Sonra da diyorum ki "Sana ne Kayahan'dan. Belki hastalığını kimseyle paylaşmak istemiyor, tek başına yenmek istiyor. Belki de hastalığının medyanın gündeminde olmasını istemiyor." Ama o bir fenomen! Dese ki, "Ben de kanseri yeneceğim!..." İşte o zaman Kayahan arkasına baktığında, binlerce insanın kendisiyle birlikte haykırdığını görecek: "Biz de kanseri yeneceğiz Kayahan." Bir konserde bir şarkıyı dinleyenlerle birlikte söylemek gibi... Aynı konuyu Kenan Onuk'la da tartıştık. Hep sakladı... Ölmeden kısa bir süre önceydi. Dedim ki "Sevgili Kenan, senin söylemeye korktuğun şeyi herkes biliyor. Ne olur anla. Bu konuda yalnız değilsin, yalnız değiliz." Kenan'ın ölümünden nasıl etkilendim bilemezsiniz. Aynı duyguyu gazeteci dostum (Sonra İstanbulspor Başkanı oldu) Tayfun Gündoğar'ın ölümünde de hissettim.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
