Huzurun yolu Hindistan'dan geçmiyor
Doğru yapılan yogayla yaratıcı yönünüze güvenmeyi, kendinizle barış içinde yaşamayı, isteklerinizi davranışlarınızla bir tutabilmeyi ve organize yaşamayı öğrenebilirsiniz.
Pek çok aklı karışmış okurumdan mail alıyorum. Hala yoga yapmak için Doğu felsefesine yönelmeleri gerektiği gibi bir yanılgıya giriyorlar. Gazetelerde ve dergilerde ardarda çıkan, yogayı tanıtan yazıların çoğu gizemli, mistik, bir tanımlama getiriyor yoga ve meditasyona. Hindistan'dan gurular gelip gidiyor, dergilerdeki akrobotik yoga pozlarına bir kez bakan "Ben bunlar yapmaya kalksam sağlıklı olmak yerine bir yerimi kırarım" deyip, bir köşeye atıyor. İnsanlar böyle düşünmekte haklı...
SAHTE YOGACILAR
Biraz gerçekçi olalım. 10 yıldır Amerika'da yoga öğretmenliği yapıyorum. Hem de öyle kurumların öyle mükemmeliyetçi, tahammülsüz çalışanlarına öğretiyorum ki! Hintli fakirin huzurunu onların huzursuzlukları ile karşılaştırsam, meditasyon dansından falan bahsetsem gözümün yaşına bakmadan bir daha ders verdiğim odaya bile uğramazlar. Onlar huzuru binlerce kilometre uzakta değil; günlük hayatlarında, evlerinde, ofislerinde, arabada, alışverişte, en yakınları ile ilişkilerinde yani gerçek hayatlarında, yaşadıkları ortamda bulmak istiyorlar. İçinize yerleşmiş olan inanç sisteminize, düşünce şeklinize, alışkanlık haline gelen tepkilerinize tarafsız gözle bakabilmek çok ama çok zaman ve tecrübe ister. Senelerce yoga yapan bir kişi bile kontrolü elden bırakmaya hazır değilse, yoganın sonuçta sadece vücudu daha sıkılaştıran fiziksel yönünden faydalanıp mükemmel görünme takıntısını daha da besler. "Marka" taytlarını giyip de yoga dersinin yolunu tutanlar, egzersiz yapmaktan öteye gidemezler. Ama olsun, onlar da fazlasını istemiyorlar zaten. Bütün amaçları yoga ile kilo verebilir miyim, o akrobotik duruşlardan birini ben ne zaman yapabilirim gibi kendi egolarını pohpohlayacak, gelişimleri sağlayabilmek. Yoga'nın popülerliği sayesinde olur olmaz herkes yoga hocası olmaya kalkıyor. Kendi öğrettiklerini kendi hayatlarına bile uygulayamayan o kadar yoga öğretmeni tanıyorum ki... En komiği de doğallıktan bahsedip bir yılda üç tane estetik yaptıranlar... Farkındalılığı, kendilerini başkalarından daha üstün olduklarını kanıtlamak için kullanan, kendileri gibi olmayanları aşağılayanlar... Bunları yazmamın sebebi, eğer yoga yapmak istiyorsanız öncelikle ders alacağınız eğitmenle kuracağınız ilişkiye dikkatiniz çekmek. Kullandığı  mistik dilden çok kendi tecrübeleri, transformasyonu ile sizi motive edebilmeli. Samimiyetine güvenmeniz, kendinizi yanında rahat hissetmeniz, özel olduğunuz hissini size verebilmesi gerekir. Yoga duruşları ve nefesinizin akışı ile hareketlerinizde kazanacağınız akıcılık, denge, esneklik ve uyum, özellikle yaşantınızda kontrolü elden kaybettiğiniz bir dönemde sizin için bir referans noktası olur. Ondan sonrası da size kalmış, hazırsanız ve açıksanız hayatınızın diğer yönlerine burada öğrendiğiniz uyumu uygulamaya başlarsınız. Size ilk adım olur. Amacınız yoga olmaz, kendinize verdiğiniz değeri arttırmak olur.
KENDİNİZLE BARIŞIN
Üzülüp, kızıp, endişelendiğinizde düşünceniz yerli yersiz senaryoları ile alıp yürümeye devam ederken şöyle bir "dur" deyip, kendinize gelmeyi öğrenirsiniz. Bu bilince sahip oldunuz mu hergün her anınızdan nasıl daha çok zevk alabileceğinizi düşünürsünüz. Haksızlık yapmadan hak aramayı, yaratıcı yönünüze güvenmeyi, kendinizle daha bir barış içinde yaşamayı, isteklerinizi davranışlarınızla daha bir tutabilmeyi, gerçek limitinizin üstündeki beklentilerinizi bırakabilmeyi öğrenirsiniz. Yani daha organize, daha kendi kontrolünüzde bir hayat yaşamaya başlarsınız.
HUZUR YANINIZDA
Yıllar boyu kendimi başkalarına ispat etmeye çalıştım ve istediğim hiçbir yere gelemedim. Yogayla vücudumla farklı bir ilişki içine girince kendimden ne kadar kopuk yaşadığımı, beklentilerimin anlamsızlığını ve yüzeyselliğini farkettim. Sonra hayatttan ne istediğim netleştikçe kendime güvenim arttı ve en yakın arkadaşıma derdimi anlatamazken, motivasyonel konuşmacı oldum. Doğru bildiğim yolda kimsenin kritiğine, yorumlarına yenilmeden ilerlemesini öğrendim, en yakınlarımın saygısını kazanmaya başladım (işte en zoru bu!). Yoga burada bana sadece gözümü açmamı sağlayan bir araç oldu. Bu kadar basit! Bütün kişisel gelişim öğretileri "Kendini bul, içindeki huzuru keşfet" derken bunu kasdediyor aslında. Yani kendinizi bulmak, huzurlu olmak, dünyadan, amaçlarınızdan elinizi eteğinizi çekip her şeye gülümseyip, dağ başında yaşamak demek değil! İmkanı olanın gezip görmesine, tecrübe etmesine hiç lafım yok ama, bunu anlamak için Hindistan'a gitmeye, Budist olmaya gerek var mı?
Elvan Demirkan
|
