 |  |
 |
|
Görüş mesafesi...
Gazeteye gelen eleştirilerden bazıları Sabah'ın internet sitesini izleyen okurlara ait. Gazetenin içeriğine ulaşıyorlar ve teknolojinin olanaklarını kullanarak hızla "geri besleme" (feed-back) yapıyorlar.
Yani, düşüncelerini paylaşıyorlar.
Gazeteyi ücret ödemeden okuyan kişilerin eleştirilerini önemsemeli miyiz?
Ödeyip gazete alanlarla ekrandan ulaşanlar arasında öncelik farkı olmalı mı?
Bence hayır.
İnternetten ulaşanlara bakıldığında, "düzenli izleme" oranının artmakta olduğu aşikâr. Bu da Sabah sitesinin cazibesini artırıyor, içeriğine artı değer katıyor.
Düzenli olmasalar bile, internet okurlarının interaktif diyaloğa katılması, daha iyi bir gazete çabalarına yol göstermekte.
Kaldı ki, nereden gelirse gelsin, makul ve tartışmaya muhtaç olduğu sürece, esas olan, eleştirinin kimden geldiği değil, içeriği.
İşte gazeteyi böyle internetten izleyen bir okurumuzdan şikâyet aldım.
Salih Memecan'ın 4 Ekim tarihli, AB konulu karikatür dizisini "okunabilir" bulmamış. Çünkü harfleri aşırı küçük gelmiş.
Gazete okurlarından biri de aynı eleştiriyi getirdi. Yaşlı bir okur...
"Karikatürlerin her biri güzel ama fazla sıkışık olduğu için seçmekte ve okumakta zorlandım" dedi.
Gazeteye dikkatlice baktım, ben zorlanmadım. Normal gözün menziline uygun boyutta bu karikatürler. Okurumuza katılmıyorum.
İnternet sitesindekine gelince...
Memecan'ın o günkü karikatürünü bulmakta zorlandık, çünkü ana haber altındaki bir başka başlığın içine ("Karşılıklı espriler güldürdü") konmuş. Ancak, oradaki karikatürün üzerine tıklanınca gözün rahatça okuyabileceği bir boyuta büyüdüğünü de gördüm.
Sanırım okurumuz o günkü ana sayfadan e-medya kutusuna girip ana sayfadan büyütmeye çalışmış ve başarılı olamamış.
|
