  |
|
Hoşbulduuuk!
Gazetecilikte 15. şeref yılımı kutlarken ve artık köşe yazarlığından falan ümidi kesmiş, bu sektörde eklerden emekli olacağımı düşünürken, Metropol Manzaraları'nı ana gazetede yazmam istendi. Heyecanım büyüktü! "Eyvah" dedim, şimdi hep yaptığım gibi şundan, bundan, ondan muhabbet etmek olmaz. Şöyle güncelden girip, politikaya değinip, seviyeli ama mesafeli espriler, mesaj veren fıkralarla süsleyip, ekonomiye nüktedan nüktedan değinip, memleketin hali konusunda bir yerlere varmak lazım!
Arada öteki gazetecilere, yazarlara iğne batıracaksın, polemikler yaratacaksın, cevap vereceksin.
Üslup olarak hep tek kaşın havada, müstehzi bir gülümsemen olacak.
Hafiften "öğreten adam" edaları da lazım galiba.
İyi de bunlar ciddi ciddi "köşe yazarı" işi. E benimki zaten köşe bile sayılmaz, düpedüz yarım sayfa verdiler sağolsunlar. İster ek biç, ister nadasa bırak, ister müteahhite ver!
Üstelik ben yukarıda saydıklarımın hiçbirini de yapamam.
Hayır yapsam da okuyucum ciddiye almaz. Dünyanın en resmi görünüşlü döpiyesiyle, fönlü saçlarım ve ciddi bakışlarımla yolda yürüyorum, suratıma bakan gülüyor!
Kepazelik! Birkaç gece uykusuz kaldım. Sonra dedim ki "En iyisi Gülse, bildiğinden şaşma, ciddi olacağım diye de kasma, bırak dağınık kalsın, zira senin mayan laubali!"
Onun için bu sayfada yine şehre ait mizah yazılarını, bizi güldüren metropol manzaralarını okuyacaksınız.
Köşe yazısı değil de, muhabbet diyelim.
Hoşbulduuk, ve tabii hoşgeldiniz!
|
