kapat
   
SABAH Gazetesi
 
    Son Dakika
    Yazarlar
    Günün İçinden
    Ekonomi
    Gündem
    Siyaset
    Dünya
    Spor
    Hava Durumu
    Sarı Sayfalar
    Ana Sayfa
    Dosyalar
    Arşiv
    Etkinlikler
    Günaydın
    Televizyon
    Astroloji
    Magazin
    Sağlık
    Cumartesi
  » Aktüel Pazar
    Otomobil
    Sinema
    Çizerler
Bizimcity
Sizinkiler
emedya.sabah.com.tr
Google
Google Arama
 
Onurlu bir insana yapılan çok büyük haksızlık
Onurlu bir insana yapılan çok büyük haksızlık

Faruk Günaltay yalnızca başından beri Eurimages temsilcimiz değil, Türk sanatının ve varlığının Avrupa'nın kalbindeki en etkin isimlerden biriydi.

Hep düşünürüm ve imkan bulursam yazar-söylerim: Gazetecilik mesleği kutsal bir meslektir. Yeter ki bu iyi kullanılsın, kimi zaman kimi köşelerde görülen haksız, gereksiz, yersiz ve de zalim davranışlara, insan kimliğini kolaylıkla harcayan ve yıpratan toptancı, temelsiz ve yüzeysel yargılamalara gidilmesin. Her yazı, hatta her satır hesabı kolayca verilecek, iyi bilgi ve yargı kaynaklarına dayandırılsın... Yönetmen Ali Özgentürk'ün Radikal Gazetesi'nin geçen pazar ekinde çıkan yazısı, beni adeta dehşete düşürdü. Yazı, nedense gözümden kaçmış bir yazıya, bizim gazetemizde 6 Mayıs günü çıkmış olan Ömer Lütfi Mete imzalı bir yazıya yanıt niteliğindeydi. Sayın Mete, bu yazısında Türkiye'nin yıllardır üyesi olduğu ve temel amacı Avrupa sinemalarına destek sağlamak olan Eurimages (okunuşu: Örimaj) denen kuruluştaki temsilcimiz olan sevgili bir dostumun, Faruk Günaltay'ın yeni kültür bakanı tarafından görevden alınmasına alkış tutuyor ve Günaltay hakkında ağır suçlamalarda bulunuyordu: Onu "15 yıl boyunca birkaç nitelikli yapım dışında genellikle Türkiye'nin en kötü ve geri yanlarını konu alan filmlerin destek bulmasındaki birinci etken" olarak niteliyor, buna örnek olarak da en son Örimaj desteği alan Kutluğ Ataman'ın "Palto" adlı projesinin "Türkleri rencide edecek bir yapım" olduğunu savlıyordu.

SİNEMAYA ÇOK EMEĞİ GEÇTİ
Doğrusu ne bu yazıyı, ne de sevgili Can Dündar'ın Faruk'u savunan Milliyet'teki yazısını okumuş değildim. Onun için Özgentürk'ün yazısını okurken gözlerime inanamadım. O Faruk Günaltay ki, eski başbakanlardan Şemsettin Günaltay'ın soyundan gelen gerçek bir Türk vatanseveriydi. Türkiye'yi yıllarca ikna etmeye uğraşıp sonunda başararak Örimaj'a üye eden ve yıllar boyu, sayısız filmimizin yapılmasına imkan sağlayan oydu. Ki bu filmlerin arasında "Eşkiya"dan "Karşılaşma"ya, "Hoşçakal Yarın"dan "Ağır Roman"a, "Şahmaran"dan "Mavi Sürgün"e, "Aşk Ölümden Soğuktur"dan "Usta Beni Öldürsene"ye, "Akrebin Yolculuğu" ndan "Kaçıklık Diploması"na, "İnat Hikayeleri" nden "Çamur"a, "Hamam"dan "Kayıkçı"ya, "Güneşe Yolculuk"tan "Hiçbir Yerde"ye, "Nihavend Mucize"den "Güle Güle"ye, "O Da Beni Seviyor" dan "Seni Seviyorum Rosa"ya son yılların en önemli filmlerinin çoğu vardı. Ömer Lütfi Bey'e göre "Türkiye'nin en kötü ve geri yanlarını gösteren" filmler işte bunlardı. Ama Ömer Lütfi Bey yanılıyor. Yalnızca Faruk Günaltay hakkında değil. Günümüz Türkiye'sinin karışık ve değerlerin allak-bullak olduğu ortamında bile, bir yazıyla öyle bir insanın harcanabileceğini sanmakla da yanılıyor. Elbette gülerek "işte harcandı gitti ya" diyebilir. Çünkü bakanlık kararının ardında, kuşku yok ki iktidara yakınlığı dolayısıyla bizzat kendisi var. Ama bence, asıl harcanan Günaltay olmadı. Onun bilgi ve deneyiminden artık yararlanamayacak olan Türk sineması oldu. Gerçekten yazık... Çünkü Günaltay, yalnızca başından beri Örimaj temsilcimiz değil, Türk sanatının ve varlığının Avrupa'nın kalbindeki en etkin temsilcilerinden biriydi. Ömer Lütfi Bey'in olasılıkla bilmediği ve öğrenmeye de kalkışmadığı biçimde, Avrupa Parlamentosu'nun gayri-resmi başkenti olan Fransa'nın Strasbourg kentinde, yönettiği Odyssee adlı sinema salonunda yıllardır Türk filmleri festivali yapıyor. Sonra Paris'te de yinelenen bu mütevazı ama etkili şenlikte Türk filmlerini Fransa'nın aydın kamuoyuna tanıtıyordu. Bu festivale yıllar boyu sayısız Türk sinemacısı çağrıldı. Ben de iki kez gittim. Onun o salonu nasıl bir Türk dostluk ve sempati yuvası haline getirdiğini bizzat gördüm. Bir keresinde Türkan Şoray'la birlikteydik ve onun yalnız Strasbourg'dan değil, tüm çevreden, yani Alsace yöresinden gelen sayısız Türk'le nasıl sarmaş-dolaş olduğunu, birçok Fransız medya mensubu saptamıştı. Günaltay, Odyssee sineması ve festivali, verdiği dersler ve sürekli yaptığı yayınlarla Türkiye'yi Fransa'da sürekli tanıttı ve en zor dönemlerde bile, bizim için bir dostluk halesi yaratmayı bildi. Onun hak ettiği şey görevinden alınmak değil, bir devlet nişanı olmalıydı. Günaltay yıllar boyu her görüşten, her ideolojiden filmlere arka çıktı. Yeter ki belli bir özelliği olsun, sanatsal bir değeri olsun. Onun yalnızca "geri ve kötü Türkiye" imajını desteklediğini söyleyenler, acaba Osmanlı ve de yakın tarihimize eğilen "İstanbul Kanatlarımın Altında"dan "Kuşatma Altındaki Aşk"a, "Harem Suare"den "Sen De Gitme"ye birçok film üzerine ne söyleyecekler? Aslında Ömer Lütfi Bey yazısının sonunda, bu yazıyı niçin yazdığını itiraf ediyor. İçtenlikle, samimiyetle... Şöyle diyor: "Senaryosunu İsmail Güneş'le birlikte yazdığım, Türkiye'nin dünya çapında önemli ama bilinmeyen kültür kahramanı Siyahkalem'i anlatan film projesi, Faruk Günaltay döneminde destek bulamamıştır. Bu kaydı, 'kuyruk acım olduğu için' böyle bir yorum yaptığımı söyleyebilecek kişilere, peşin malzeme vermek üzere koymuş bulunuyorum". Evet, samimi ve sıcak. Güzel şey... Ama ne yazık ki bu peşin itiraf, yazının temelde bu nedenle yazıldığını düşünmemize engel olamıyor. Ve ayrıca Ömer Lütfi Bey, Günaltay'ın Türkiye'den gelen tüm projeleri tek başına geçirme yetkisine sahip olduğunu sanarak da büyük hata ediyor. Tekrar ediyorum, Günaltay'a yapılan büyük bir haksızlıktır. Hemen tüm yönetmenleri Örimaj'dan destek almış Türk sinemasının bu olayı protesto için ayağa kalkmaması şaşırtıcıdır. Ve ayrıca bu durumda, bu görevi bundan böyle ortaklaşa yürütecekleri anlaşılan ve aslında çok sevdiğim iki dostumun, Ahmet Boyacıoğlu ve İhsan Kabil'in önünde de bence tek yol kalıyor: İstifa. Çünkü böylesine bir haksızlığın üzerine kurulu bir görevi alıp yürütmek, eminim ki onların da vicdanını rahatsız edecektir.
DİĞER RÖPORTAJ HABERLERİ
 Ben de Picasso fotoğraflarıyla Sabancı'yı kazıklayacağım
 Parasız günlerimizi hiç unutmadım
 Aslında tam bir çingene gibiyim
 39 yaşında Betûl Mardin oldum
 Babam yaşasaydı Özal ailesi bu kadar dağılmaz, herkes...
 Hastalarımızın gözünde aşık da olduk tacizci de
 Türk kadınları hayatımda şimdiye kadar tanıdığım en güzel...
 Hiçbir kadın benim düzeyime gelemez
 Türkiye'ye karşı büyük bir cehalet ve önyargı var
 İstediğim roller oldu ama nedense yönetmenlerin aklına...
 Kadına kafes arkası layık görüldü
 Sörf için medyatik oldum
 Çeşme'ye rüzgarı için yerleştim hiçbir zaman pes etmedim
 Ahmet, Mehmet kadar Türküm
 Her yaştan ve meslekten kadına hizmet veriyoruz
 Herkes iktidar ve para peşinde mutsuzluğun asıl nedeni de bu
 Pornografi batağına saplandık
 Keşke şiirden kazanıp bu işe bulaşmasaydık
 Ciddi bir insanım ama soğuk değilim
    Aktüel Pazar Yazarlar
    Güncel
    Hobi
  » Röportaj
    Gurme
    İyi Yaşa
Son padişahın son sadrazamı
Son padişahın son sadrazamı
Aslında kötü biri değildi. Sadece ezberi bozulmuş son dönem...
Murdoch hayattayken varisleri birbirine girdi
Murdoch hayattayken varisleri birbirine girdi
Gazete ve televizyonlarıyla yüz milyonlarca insanı etkileyen Rupert...
Pirinç, yosun ve çiğ balık
İçinde hiç yağ olmayan ve bir lokmada yutulan suşi yaz için ideal bir...
Ege adalarında güneşe doğru bir yolculuk
Yunanlılar adalarını bir güneş imparatorluğunun mekanları haline getirmiş.
Dört büyüklerin 'şık' rekabeti
Süper Lig'in büyük kulüpleri, taraftarın her türlü ihtiyacına yönelik üretilen...
 
    Günün İçinden | Yazarlar | Ekonomi | Gündem | Siyaset | Dünya | Televizyon | Hava Durumu
Spor | Günaydın | Kapak Güzeli | Astroloji | Magazin | Sağlık | Bizim City | Çizerler
Cumartesi | Aktüel Pazar | Sarı Sayfalar | Otomobil | Dosyalar
   
    Copyright © 2003, 2004 - Tüm hakları saklıdır.
MERKEZ GAZETE DERGİ BASIM YAYINCILIK SANAYİ VE TİCARET A.Ş.