 |  |
 |
|
Yabancı sermaye ne ister?
 Jiangsu, Çin'in doğu kıyısında bir eyalet.
Başkenti Nanjing.
Mühendis Wu Xijun, kentin eski valisi. Aynı zamanda profesör, doktor. Çin'in büyük nehirlerinden Yentsen, kentin ortasından geçiyor.
Nanjing'de yollar, binalar, parklar çok düzgündü.
Bayan Wu Xijun dedi ki:
- Bizim eyalette milli gelir, Çin ortalamasının 3 katı.
Bu eyalet nasıl olmuş da milli geliri üçe katlamış? Yanıtı " yabancı yatırımcıyı çekerek. " Bayan Wu Xijun:
- Yabancı yatırımcı gelir, konuşuruz, anlaşırız... Artık dünya yıkılsa bu anlaşmayı kimse bozamaz... Yatırımcı güven ister... Biz bu güveni veririz.
74 milyon nüfusu olan eyalete bugüne kadar tam " 140 milyar dolar " yabancı sermaye girmiş.
Eyalette 110 üniversite var. Yarısı " özel. " Bayan Wu Xijun dedi ki:
- Üniversiteyi bitirenler için yeni bir program uyguluyoruz... Onları burada ya da Amerika'da, Japonya'da doktora yapmaya teşvik ediyoruz.
Nanjing, 2. Dünya Savaşı sırasında Japon işgaline uğrayan bir kent.
Japonlar bu kentte 6 haftada 300 bin Çinli'yi öldürmüşler.
Nanjing'deki " katliam müzesini " gezdik.
" Toplu mezarları " gördük.
Müzeyi gezenlerin içinde Japonlar da vardı.
Eski vali bayan Wu Xijun dedi ki:
- Olanlar dünde kaldı... Çin devleti sonsuza kadar Japonya ile dostluk içinde yaşamak istiyor... Çin ve Japon halkları kardeştir.
Gördük ki " dünü unutmamışlar... Yaşananları anıtlaştırmışlar... Müze yapmışlar. " Ama " düne takılıp kalmamışlar. " Bundan dolayı olsa gerek, Nanjing'deki Japon yatırımcının haddi hesabı yok.
|
