 |  |
 |
|
Eğinli Ermeni Orhan (Ohannes)
 Eğin olan adı "halkın Kurtuluş Savaşı'na verdiği maddi ve manevi destek" sebebiyle, Atatürk'ün talimatıyla "Kemaliye" yapılan ilçenin sokaklarını dolaştık.
Her taraf "tarih." Çevre ve Kültür Değerlerini Koruma ve Tanıtma Vakfı (ÇEKÜL), Anadolu'da 7 yeri "dünya kültür mirasına" aday göstermiş.
Biri de Kemaliye.
Sokakta "kırmızı gömlekli çocuklarla" tanıştık.
Yanlarında öğretmenleri. ÇEKÜL yetkilileri.
Bir yıldır "sokakları, evleri, tarihi mekanları" gezerek "kültür eğitimi" alıyorlar.
Sloganları: "Kentler çocuklarındır."
Kemaliye'nin merkezinde "Suluhan" var.
Bir tarihi mekan da burası. Yangın çıkmış, dükkanlar yanmış. Sonra Suluhan tekrar onarılmış. Esnaf dedi ki:
- Buyrun, gelin, kahveye oturun... Zira memleket Suluhan'dan idare edilir.
Suluhan "halka açık parlamento" sanki.
Kahveci diyor ki:
- Ben Tayyip beyin yerinde olsam şöyle yaparım.
Fırıncı diyor ki:
- Ben Deniz Baykal'ın yerinde olacağım ki, muhalefet nasıl yapılırmış, millet bir görsün.
Kasap diyor ki:
- Bizim Orhan'ı götüreceksin Avrupa'ya... Diyeceksin ki... Ohannes, anlat şimdi Avrupalılar'a... Biz senin ananı mı kestik, babanı mı öldürdük?
Eğin'de Türkler, Rumlar, Ermeniler asırlardır dostluk, kardeşlik içinde yaşamışlar.
Şimdi köyde "tek Ermeni" kalmış. Ohannes.
Ama herkes onu "Orhan" diye çağırıyor.
60'lı yaşlardaki Orhan "dut, ceviz" satıyor.
Kemaliye'ye gelen turistler de ona yardım ediyorlar.
Ve Eğinli Ahmet ile Ermeni Orhan kardeş kardeş yaşamaya devam ediyorlar.
|
