Prangadan kurtulmak

Önümüzdeki iki ay bizi kaygılandırıyor. Soğukkanlılığımızın ve sağduyumuzun çetin sınavdan geçeceği döneme girdik.
İster katliam denilsin, ister karşılıklı kıyım, ister kitlesel ölüm, isterse sözde soykırım; 24 Nisan 1915'in yıldönümü yaklaştı.
Ermeni iddialarının bu yıl çok daha fazla yankı yaratacağı şimdiden belli.
Çünkü "tehcir"in 90'ıncı yıldönümü. Her büyük olayın sıfırlı yıllarındaki geniş ilgi bu konu için de yaratılacak...
İkinci neden, yıldönümünün önemli Ermeni diyasporasının yaşadığı Fransa'da AB Anayasası referandumuyla çakışması. Türkiye'nin AB yolculuğunu engellemek için ölümüne mücadele veren sağcı politikacıların da, üyeliğimizi Ermeni soykırımının tanınması koşuluna bağlayan sosyalistlerin de bu fırsatı "hakkını vererek" değerlendirecekleri kesin.

Derviş'in başına gelenler
Avrupa'daki diplomatlarımıza ve AB ülkelerine gidecek ya da AB kurumlarındaki toplantılara katılacak politikacılarımıza sabır diliyoruz.
(Siftahı Kemal Derviş yaptı bile. Geçen hafta Fransa'da bir sempozyum için gittiği üniversitede önüne aşırı sağcı gençlerden oluşan 2530 kişilik bir grup çıktı. Türkiye'nin Ermeni soykırımını tanımamasını protesto ediyorlardı. Gerisini Derviş'ten aktaralım: "Salona girdim. Onlar da girdi. Tam konuşmaya başlarken, topluca ayağa kalktılar ve 'Soykırım kurbanı Ermeniler'in anısına bir dakikalık saygı duruşu istiyoruz' diye bağırdılar. Baktım ortam gerginleşiyor, 'Tamam' dedim, 'Saygı duruşunda bulunalım ama sadece Ermeniler için değil, o olaylarda hayatını kaybetmiş Türkler için de, Ruslar'ın katlettiği Çeçenler, Kosova'da kıyıma uğrayan Arnavutlar, Stalin'in kurbanı Tatarlar için de...' Ve topluca ayağa kalkıp saygı duruşunda bulunduk...")
Haydi tahrikleri, kötü niyetli çabaları Derviş gibi tavır koyarak bir ölçüde atlattık diyelim. Peki parlamentolardaki girişimleri, devletler nezdindeki çalışmaları nasıl önleyeceğiz? İşte şimdiden önümüze gelenler:
Almanya'da Hıristiyan Demokratlar "Ermeni önergesi" verdi. ABD'de Illinois Eyalet Meclisi, Ermeni katliamının ders kitaplarına girmesini kararlaştırdı. ABD Kongresi'nde birşeyler pişiyor ve Bush yönetiminin girişimleri önlemek için eskisi kadar "istekli" davranmayacağı anlaşılıyor. Son dönemde sıkıfıkı olduğumuz Rusya bile Moskova'da Ermeni soykırımı anıtı dikilmesine olumlu bakıyor.

Baykal'ın girişimi doğru
Kınamak, protesto etmek, reddetmek, küsmek çözüm mü? Daha önemlisi etkili çözüm mü? Bugüne kadar bunları denedik. Sonuç? Avrupa Parlamentosu, Avrupa Konseyi gibi başlıca kurumlar Ermeni soykırımını tanıdılar.
Ayrıca Fransa, İsviçre, İtalya, Arjantin, Rusya, Belçika başta olmak üzere 10'u aşkın ülkenin parlamentoları da. Kuşkunuz olmasın; bu sayı çığ gibi büyüyecek.
Asıl önemlisi, CHP lideri Baykal'ın da belirttiği gibi, soykırım iddiaları Türkiye'nin AB üyeliğini önlemek için kullanılabilecek. (Zaten Fransa Dışişleri Bakanı Michel Barnier, Türkiye kararının verildiği 17 Aralık'taki AB zirvesinden 4 gün önce üstüne basa basa söyledi: "Müzakere sürecinde Türkiye'den Ermeni soykırımını tanımasını isteyeceğiz. Başka türlü AB'ye giremez.")
Baykal'ın önerisi son derece yerinde: İktidar ve muhalefet el ele vermeli, hızla kriz boyutlarına yaklaşan bu konuda Türkiye için yeni bir strateji belirlemeli...