kapat
   
SABAH Gazetesi
 
    Yazarlar
    Günün İçinden
    Ekonomi
    Gündem
    Siyaset
    Dünya
    Spor
    Hava Durumu
    Sarı Sayfalar
    Ana Sayfa
    Dosyalar
    Arşiv
    Etkinlikler
    Günaydın
    Televizyon
    Astroloji
    Magazin
    Sağlık
  » Cumartesi
    Aktüel Pazar
    Otomobil
    Sinema
    Çizerler
Bizimcity
Sizinkiler
emedya.sabah.com.tr
Google
Google Arama
 
Filiz Akin @ SABAH
 

Yeşilçam filmleri hiç eskimeyecek

Televizyon yokken en büyük keyif sinemaydı... Ne mutlu bize ki o yıllarda isim olmuşuz. Gençler hala o filmleri izliyor

Sinemaya başlayış sırasıyla Fatma Girik, Türkan Şoray, ben ve Hülya Koçyiğit ilk defa 2001'de Ankara'da Uçan Süpürge Kadın Festivali'nin açılış gecesi sahnede birlikte olduk. Oradakileri selamlamak üzere el ele tutuşup sahnenin önüne doğru yürürken herkes aynı anda ayağa fırlayıp bizi alkışlamaya başladı. Çok güzel bir duygu patlaması yaşadık seyircilerle. Otuz, kırk sene bizimle beraber büyümüş, aynı sıkıntılardan, aynı mutlu olaylardan etkilenmiş insanlar. Bir müddet televizyon da olmadığı için tek eğlence gibi olmuş. Seyrettikçe hayal kurup hayatlarını çoğaltmışlar. Çocuklarına isimlerimizi vermişler. Bugün çocuğumuz yaşta bir sürü adı Kartal, Cüneyt, Ediz veya Hülya, Türkan olan çeşitli işlerde çalışan kişiler, "Annem size hayranlığından böyle koymuş adımı" diyor. Meslek seçimini etkilemiş filmlerimiz. Bizleri beğenenlerin bize benzeyen sevgilileri, eşleri olmuş. Bugün mesela "Asmalı Konak", "Çemberimde Gül Oya" gibi çok beğenilen filmlerin yönetmeni Çağan Irmak o devrin oyuncularından etkilendiğini söylüyorsa veya Ferzan Özpetek gibi uluslararası yönetmen "Sinemayla ilgim seyrettiğim filmler ve oyuncularıyla başladı" diyorsa...

SİNEMANIN GÜCÜ BÜYÜKTÜ
Ne mutlu bize ki o devirde isim olmuşuz. Laf aramızda ben bunu kendimden çok o zamanlar rekabetsiz bir etkileme aracı olan senede iki yüz film çevrilen, tapınılacak adamlar ve kadınların hikayelerini anlatan sinemanın gücünde ve star sisteminde görüyorum. Bugün bile çocukların beni tanıması, tam da o dönem filmlerinin her gün televizyonda gösterilmesinden kaynaklanıyor. Bir ara gençlerin ilgisi hele Amerika'da okuyan her türlü lüks imkanı varken Türk filmleri seyretmenin en büyük tiryakiliği olduğunu söyleyen ve "Filiz Akın'ın filmi olduğu zaman beni kimse evden çıkaramaz" diyen sanayici arkadaşımın kızı çok şaşırtıyordu. "Acaba bu gençler ağır dramlarla alay ederek mi eğleniyor ?" diye geçiriyordum içimden. Çünkü bizim gençliğimizde hele yabancı dil öğrenmek ufuk geliştiren, kendini ve dünyayı anlamaya yarayan bir imkan gibi görülmesi gerekirken yerli değerler küçümsenir, kendini bilmez bir çocukça şımarıklıkla Türk filmlerine gülmek için gidilirdi. Her kurum gibi onun da kendi sosyo-ekonomik aynası olduğunu anlayamazdı kolej talebeleri. Günümüz gençliği ise çok ciddi seyrediyor eski Türk filmlerini. Çünkü onları çeken büyük bir olgu var bu filmlerde. Kaybettiğimiz manevi duygular, henüz kaybolmamış romantizm... Bugün insanlık iki şeye tapıyor; para ve güç. Bir yanıyla insanlar onlardan daha zevkli, onlardan alınamayan aşkı eski Türk filmlerinde arıyor. Israrla seyrettikleri, çoğunluğu fotoroman tadındaki filmlerde fedakarlıklar, dostluk, arkadaş dayanışması, romantizmin en klişeleşmiş halini (Aşığın yağmur altında beklemesi, deniz kenarında koşmalar, ağaç altında sohbetler, İstanbul'un o dönemdeki yeşilliği, betonlaşmamış olması, tenhalığı) buluyorlar. Genç kızlar "Sevgilim arabasını durdurup sevdiğim çiçeği koparıp bana vermedi ki! Aramız bozuk diye yağmurda penceremin altında da beklemedi. Dalga geçtiğim de oluyor ama zevkle izliyorum hem de defalarca" diyor. (Söyledikleri tiryakilik gibi bir şey.) Geçen gece Bircan Usallı Sılan'ın hayatımızdan çok kim olduğumuzu, ne düşündüğümüzü anlatan "Dört Yapraklı Yonca"nın (kim olduğumuzu merak edenler okursanız hoşunuza gidebilir) Beyoğlu D&R mağazasında basın ve halka tanıtma programında ve Epsilon Yayınevi'nin yemeğinde bir aradaydık. Arkadaşlarım ben iyileştim diye durmadan sarıldılar, öptüler, okşadılar basından arkadaşlarım da öyle çok zarif bir şekilde geçmiş olsun deyip iltimas geçtiler ki! Dört saat sonunda yorgun, kuruluktan dili damağına yapışmış vaziyette mutluluktan ağzı kulaklarında eve döndüm.

YAZARIN ÖNCEKİ YAZILARI
 Hayata Merhaba   / 15-01-2005
 Camdan can çiçeği   / 08-01-2005
 Özlem   / 01-01-2005
 Sanatın gücüyle hayat daha da güzelleşiyor   / 25-12-2004
 Alternatif tıp ve New Age arayışları   / 18-12-2004
 Yeşilçam filmleri hiç eskimeyecek   / 04-12-2004
 Tiyatrodan sinemaya bir yolculuk   / 27-11-2004
 Her şeyin bir modası var   / 20-11-2004
 Kontroller var ama şimdilik yendik   / 13-11-2004
 Amerika'dan müjdeyle döneceğim   / 06-11-2004
    Cumartesi Yazarlar
  » Güncel
    Yaşama Dair
    Sinema
    Gurme
FİLİZ AKIN
Acı bir anı
Çok seneler önce, İlker'in doğumundan bile...
KENAN ONUK
Mozart'ın 250. doğum yılı
Bu yıl, dünyanın en ihtişamlı...
SUNAY AKIN
Aceh'te unutulan Türk acısı!..
2004 yılının son gününde,...
Biranın 8 bin yıllık yolculuğu
Sümerler'in inancına göre tanrıça Ninkasi tarafından bulunan bira insanlara...
İlaç niyetine Boza içilir
Farklı lezzetiyle soğuk ve uzun kış gecelerini ısıtan boza, vitamin deposu...
 
    Günün İçinden | Yazarlar | Ekonomi | Gündem | Siyaset | Dünya | Televizyon | Hava Durumu
Spor | Günaydın | Kapak Güzeli | Astroloji | Magazin | Sağlık | Bizim City | Çizerler
Cumartesi | Aktüel Pazar | Sarı Sayfalar | Otomobil | Dosyalar
   
    Copyright © 2003, 2004 - Tüm hakları saklıdır.
MERKEZ GAZETE DERGİ BASIM YAYINCILIK SANAYİ VE TİCARET A.Ş.