 |  |
 |
|
Kimin için yazıyoruz?
Haber gerçekten can sıkıcı: Milli Eğitim Bakanlığı'nın uzmanları 2004 Liseye Giriş Sınavı'nın sonuçlarını değerlendirmiş.
Sonuç vahim: Öğrencilerin yorum yapamadığı... Farklı zamanlarda ya da farklı derslerde öğrendiklerini bir araya getiremedikleri... Bilgilerini yeni durumlar karşısında doğru dürüst kullanamadıkları ortaya çıkmış.
Bakanlık bünyesindeki Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü'nün hazırladığı raporun ' Türkçe' bölümüne bakar mısınız:
* Çoğu öğrenci Türkçe sözcüklerin anlamlarını tam olarak algılayamıyor.
* Bir kelimenin cümle içindeki değişik anlamlarını ayırt edemiyor.
* Herhangi bir cümleye anlam açısından en yakın olan bir başka cümleyi bulamıyor.
* Bir paragrafın içindeki gramer açısından 'bütünlüğü bozan cümleyi' saptayamıyor.
* Paragrafta yer alan görüşü destekleyen ya da ona ters düşen cümleyi bulamıyor.
* Cümlede eksik bir kelime olduğunu, bu yüzden de anlamın belirsizleştiğini anlamıyor.
Matematik ve fende durumun kötü olduğunu zaten biliyorduk. Coğrafyada da aynı sorun varmış:
* Birçok öğrenci Türkiye'nin dünya üzerindeki konumunu zihinlerinde canlandıramıyor.
* Yerel saat hesaplarını yapamıyorlar.
* Dünyada niye iklim farklılıkları olduğunu kavrayamıyorlar.
Bu veriler beni iki açıdan üzüyor. Önce bu ülkenin bir vatandaşı olarak üzülüyorum. Milyonlarca insanın bu hissi paylaştığına eminim. Burada sözünü ettiğim bir toplumsal duyarlılık ve sorumluluk.
Öte yandan bir 'köşe yazarı' olarak da üzülüyorum.
Niye? Çünkü işimiz 'yazmak'. Bir fikri art arda gelen cümleler içinde ifade etmek. Böylece okurları karınca kararınca haberdar etmek, bilgilendirmek, düşündürmek.
Heyhat! Türkçe'nin en temel noktalarını dahi kavrayamayan, okuduğunu anlayamayan, karşılaştırma yapamayan bu genç kuşağa biz neyi verebiliriz?
Esprileri, kara mizahı, ironiyi bir yana bıraktım... Düz cümleleri kavramada dahi sorun varsa yandık demektir.
|
