Satış elemanı dediğin böyle olur

Tamam Rio'ya gittik diye sadece karı-kız muhabbeti yapmak bize yakışmaz. Biraz da şehrin ekonomik hayatına bakalım.
"Salesman" Türkçe meali satıcı. Ama bizde satıcı, yarı yolda bırakan, arkadan vuran, çelme takan anlamına gelir.
Dahası nüfusun büyük bölümü devletten geçindiği için satıcıya da pek gerek olmaz.
Oysa Anglosakson'un kurduğu modern dünyada satıcı ticaretin kalbidir. Özellikle Amerika'da iyi bir satıcı olmak fevkalade prestijli bir iştir. Bu büyük imparatorluk, savaş sonrası satıcıların üstün gayretleriyle ortaya çıktı dersek yanılmış olmayız herhalde. İster kapıdan kapıya mikser satsın, ister bir galeride yeni kasa Chevrolet satsın, ister uluslararası hacimde iş yapan bir firmada bilgi satsın.
Ne kadar çok satıcı, o kadar çok alıcı ve mutlu şişman vatandaşlar.
Ne o Rio satıcıdan geçilmiyor mu diye soruyorsunuz?.
Hayır değil ama çok iyi satıcıları olduğu kesin.
Kod adı Mustafa, gerçek adı Marco Aurellio -evet Kanaryam'ın orta saha oyuncusuyla aynı ad- Mustafa kardeş benim yaşlarda araba plakaları satıyor. Plakanın özelliği şu: Üzerinde bir futbol takımının adı var, altına da istediğiniz ismi yazdırıyorsunuz. Bi köşesinde de Maracana Stadı'nın resmini yerleştirmişler.
Para verilip alınacak bi'şey değil anlayacağınız.
Mustafa kaldığımız otelin önünde takılıyor. İlk gün kimse oralı olmadı. İkinci gün Fenerbahçe, Galatasaray, plakalarıyla karşımıza çıktı. Gene kimse oralı olmadı. Üçüncü gün bir iki tane satmayı başardı. Üçüncü gün yüklü miktarda sipariş almaya ve hatta yetiştirememeye başladı.
Fener, Galatasaray, Beşiktaş ...
Samsunspor plakası bile yaptırıp getirdi. Bunu sempatikliğiyle, iş bitiriciliğiyle başardı. Ve dünyanın parasını kazandı. Otuz-kırk tane sattığı konuşuluyordu. Üstelik ilk gün verdiği fiyattan. Kesinlikle fiyat kırmadı. Mustafa beni de keseledi. Aldık iki tane plaka.
Beni de "abi ben tespih istiyorum bi'tane göndersene" diye de ayrıca kafaladı. Şimdi işin yok dünyanın öbür ucuna tespih gönder.
Anlayacağınız Mustafa ciğerimizi söktü.
Şimdi de on yaşındaki ayakkabı boyacısı Claudio'yu tanıştırmak istiyorum. Claudio da otelin önünde takılanlardan. Dünyanın en sevimli yaratığı. Gözlerinin içi gülüyor. Taciz falan etmeden, yormadan, bıktırmadan hizmet yarışı içerisinde.
Bakın abartmıyorum, Korcan Karar bir günde altı kez ayakkabısını boyattı. Ayakkabı bitti, paçavraya döndü . Ben boyatmadım ama her sabah yalandan bir kere sildirdim. Bir ara Korcan gel bunu İstanbul'a götürelim bakalım sonra futbolcu yapar iteleriz üç büyüklere diye bir teori geliştirdiyse de Claudio'yu razı edemedik. Annesi izin vermezmiş. Onun yerine Mustafa eliyle oyuncak gönderme kararı aldık.
Bu ülke önümüzdeki on yıl içerisinde köşeyi döner, ya da Korcan'la ben Rio'nun sersem turisti olduk, haberimiz yok.