|
 |
 |
 |
|
| Bush'un seçimi!
|
|
Amerika'da kimse Kerry ile ilgilenmiyor. Varsa yoksa Bush gider mi kazanır mı.
Bu, ABD'de izlediğim üçüncü seçim. Amerikalılar'ı hiç bu kadar bölünmüş görmemiştim. ABD, Bush'u sevenler ve nefret edenler diye ikiye ayrılmış. Kimse Kerry'yi ciddiye almıyor.
Kerry ise düne kadar kilit eyaletleri turladı; oy için maden ocaklarına, kamyoncuların kafelerine bile gitti. Ama bunların önemi yok. Sonuç olarak bu seçim George Bush'la ilgili.
2004 Meydan Muharebesi
Batı'da 'apolitik' olarak bilinen Amerikan halkı bu kez sandığa sarılmış durumda. Bugün ABD'de partizanlık bile gözleniyor.
Bu ülkede üç seçim yaşadım, Amerikalılar'ı hiç böyle partizan, böyle bölünmüş görmemiştim. ABD seçimlerine 24 saatten az kalmış olmasına karşın, George Bush ve John Kerry arasındaki mücadele, istatistiki açıdan tam ortadan bölünmüş, tahmini imkansız bir imtihan. Ama seçimin sonuçlarından daha da önemlisi, bu sürecin genelde "kendi halinde," "etliye sütlüye karışmayan" Amerikan halkı üzerindeki etkisi. Demokrat Partili bir arkadaşım "Artık mesele benim için fazla duygusal hale geldi. Cumhuriyetçiler'le sosyal ortamlarda bile bulunmuyorum" diyor. Aynı sözleri bir Cumhuriyetçi'den duyuyorum. Batı demokrasilerinde en "apolitik" bilinen, yüzde 48'le en düşük oy verme oranına sahip olan Amerikan halkı, Vietnam savaşından bu yana ilk kez seçim sandığına böyle sımsıkı sarılıyor. Hem de karşı tarafa yönelik ölesiye bir nefretle.
Bush üzerinden oy ayrımı
Aslında seçimler, neredeyse tümüyle George Bush'la ilgili. ABD, Bush'u Sevenler ve Bush'tan Nefret Edenler olarak iki kampa ayrılmış durumda. İlk kez insanlar sosyal güvenlik ya da kürtaj gibi Amerikan seçimlerinin popüler temalarını değil, dış politika tartışıyor. Buradaki arkadaşlarım (hiç dış politika takip etmeyenler dahil) Felluce'den, El-Kaide'nin Irak'taki adamı Zerkavi'den söz ediyor, Sünni Üçgeni'nin belalı kentlerinden Samarra'daki son ABD operasyonunun zamanlamasının yerinde olup olmadığını tartışıyor. Amerika'yı hiç böyle görmemiştim... İşte tüm bu sebeplerden dolayı seçimler aslında Irak savaşıyla ilgili bir "referandum" niteliğinde. Mesele Irak ve Bush. Kimsenin Bush'un rakibi John Kerry'yi ciddiye aldığı, tapındığı, gerçek bir lider olarak gördüğü yok. Kerry, Clinton değil. Ama şu anda Demokratlar'ın Bush'a karşı çıkarabildiği tek adam olduğu için önemli. Ve Kerry de yılmadan seçimlerde kilit eyalet sayılan Florida, Ohio, Pennsylvania gibi yerlerde gece gündüz turluyor. Aristokrat kökenlerini gizlemek için madenlere, sendika toplantılarına gidiyor; zenginliğini kamufle etmek için (karısı Heinz ketçap imparatorluğunun varisi) kamyoncuların gittiği kahvelere uğruyor; maço gözükmek için son dakika av gezileri düzenleyip elinde bıldırcınlarla geri dönüyor. Ama tüm bunların pek önemi yok. Sonuç itibariyle bu seçim, George Bush'la ilgili...
Kararlar çoktan verilmiş
Manhattan'da dün sabah 68'inci sokak ile Columbus Avenue'nun köşesindeki diner'a (ucuz salaş kafe) dalıp, burada yaşarken sabahları yaptığım gibi sahanda yumurta ve sütlü kahve ısmarladım. Benim gibi bara tüneyip, işe başlamadan uykunun son demlerini kahveyle atmaya çalışan birkaç kişi daha vardı. İlgisizce New York Times ve o günün tabloidlerine uzandım. Bana öyle geliyor ki dün birçok kişi gazeteleri aynı ilgisizlikle eline aldı. Zira seçimle ilgili söylenmemiş söz, okunmamış istatistik yok artık. Her taraftan yeni bir kamuoyu yoklaması fışkırıyor. İnsanlar seçim olmadan seçim yorgunu olmuş durumda. Her iki lideri de fazlasıyla tanıyor Amerikalılar. Artık "kararsız seçmen" diye bir şey de kalmamış durumda. Kararlar çoktan verilmiş. Bu noktadan sonra tüm dünyanın nefesini tutmuş merakla beklediği bu tarihi seçimin sonucu belirleyecek tek mesele, kimin daha çok seçmeni evinden çıkıp oy vermeye ikna edeceği... Bugün göreceğiz.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
