kapat
   
SABAH Gazetesi
 
    Yazarlar
    Günün İçinden
    Ekonomi
    Gündem
    Siyaset
    Dünya
    Spor
    Hava Durumu
    Sarı Sayfalar
    Ana Sayfa
    Dosyalar
    Arşiv
    Etkinlikler
    Günaydın
    Televizyon
    Astroloji
    Magazin
    Sağlık
    Cuma
    Cumartesi
  » Aktüel Pazar
    Otomobil
    Sinema
    Çizerler
Bizimcity
Sizinkiler
emedya.sabah.com.tr
Google
Google Arama
 
Sofrada vicdan yapmayın
Vicdan azabı yemeğin tadını kaçırdı yemeğin tadını kaçırdı

MEDYANIN kolesterolü karabasan haline getirip bizi sürekli 'iyi kolesterol', 'kötü kolesterol' gibi kavramlarla bombardımana tutması tadımızı kaçırdı. Damak zevkine düşkün birçok insan bile yemek yerken çekinir hale geldi. Suçluluk duygusu yüzünden yemeğin tadını almaktan çok vicdan azabı duymaya başladık. ABD eski Başkanı Bill Clinton da beslenme tarzı yüzünden kurban edilenlerden...

***

Sofrada vicdan yapmayın

Clinton'ın hastalığına da, vakitsiz ölümlere de hep aynı gerekçe öne sürülüyor: Sağlıksız yemekler. Kolesterol korkusuyla ağız tadıyla sofradan kalkmanın imkanı kalmadı.

Ağzımızın tadına göz diken felaket tellallarından yakınıyor, onları size şikayet ediyorum, sevgili okurlarım. Bunların bir bölümü kendi vicdanlarını rahatlatmak için, kimi profesyonel çıkarlar uğruna, kimileri de prensip olarak hayatın zevklerine karşı olduklarından, bizi özellikle mutfak sanatının güzelliklerinden uzak tutmak üzere ellerinden geleni yapıyorlar. Son örneğine geçtiğimiz hafta tanık olduk. Amerika'nın eski başkanı, zarif, yakışıklı Bill Clinton, kimsenin beklemediği bir anda önemli bir ameliyat geçirdi ve kalbinin dört damarı değiştirildi. Buraya kadar bir şey yok. Ama tam bu anda felaket tellalları hemen devreye girmeye başladı: Clinton küçüklüğünden beri yemeğine hiç dikkat etmezmiş; abur cubur, fast food, daha da ötesi junk food, yani çerçöp yiyerek karnını doyururmuş... Sizler de fast food yerseniz, akıbetiniz Clinton'ınkinden farksız olur, demeye getiriyorlar. Haberlere, benim de sayfaya aldığım bu benzeri görüntüler eşlik ediyor. Fast food'u savunduğum sanılmasın. Ağzının tadını bilen bir kişi, tekdüze ve yavan fast food ürünlerinden heyecan duymaz. Ancak bütün tatlara açık biri olarak da, herhangi bir yiyecek türüne düşmanlık duymam söz konusu değil. Benim söylemek istediğim, burada aslında fast food bahane. Ellerinde Clinton'ı hamburger yerken gösteren fotoğraflar olmasaydı, bu kez de ne bileyim, onun kanlı biftek sevdiği için bu hale geldiğini söyleyeceklerdi.

MUTLULUK DÜŞMANLARI
Farkında mısınız, bir tanıdığınız vefat etse, bu gibiler hemen kendilerince bir gerekçe ararlar: "Son zamanlarda çok şişmanlamıştı... Fil gibi yiyordu... Her akşam içki de içerdi," gibi... Böylelerine göre, insanların ölümüne, sürdürdükleri yaşam, yedikleri, içtikleri yol açar. Ortaçağ'da ilk veba salgınları ortaya çıktığında, keyif düşmanlarının ataları hemen ortaya çıkıp, ahlak bozulduğu, günahlar çoğaldığı için bu felaketlerin geldiğini ortaya atmış, insanların kendilerini dine vermeleri için "memento mori", "ölüm anını düşün!" sloganı ile bir kampanya başlatmışlardı. 17. yüzyıl Avrupa'sına gelindiğinde de totaliter yöneticiler sıradan insanın küçük kişisel özgürlüklerini iyice kısıtladılar. Neşeli kahkahalar atmaktan, bizim ortaoyununu andıran panayır yerlerindeki müstehcen esprileri olan tiyatro oyunlarına, kadın erkek gidilebilen hamamlara kadar, günlük yaşamın hemen her türlü mutluluk verici ayrıntısı tırpanlandı. Bayramların sayısı, hatta düğün kutlamaları bile kısıtlandı. Tabii yiyecekler de bundan payını almıştı. Cuma günleri et yemek yasaktı. Toplumun katı sınıf katmanlarına göre yenilebilecek yemekler belirlenmişti. Sıradan halkın yiyebilecekleri son derece sınırlıydı. Buna karşılık manastırlarda, saraylarda verilen ziyafetleri bugün bile okurken insan dehşete kapılıyor. Umarım bir yazımda sizlere çağlar boyunca verilmiş önemli ziyafetleri anlatmak fırsatını bulurum. Günümüzde "memento mori" sloganını öcü gibi gösterenler yalnızca dinsel çevreler değil. Zincirlikuyu Mezarlığı'nın önünden geçenlerin keyfi, kapının üzerinde yazılı "her fani ölümü tadacaktır" ayet mealini okurken kaçadursun, medyanın kolesterolü bir karabasan haline getirip bizi sürekli iyi kolesterol, kötü kolesterol, total lipidler, trigliseridler gibi kavramlarla bombardıman etmesi de tadımızı kaçırdı.

HASRETİM KEYİFLİ SOFRALARA
Son yıllarda keyifli sofralara hasretim. Damak zevkine düşkün olduklarını bildiğim dostlarımla bile yemek yerken, söz bir süre sonra adeta yediklerimizin laboratuar analizlerine dönüşüyor. Falan yemekte şu kadar kolesterol bulunduğu, filanca yemeğin bir kalori bombası olduğu türünden sözler, sofranın havasını kaçırıyor. Ancak insanların büyük çoğunluğunun iyi bir yemek önlerine geldiğinde kolesterol ve benzeri kaygılarla onu geri çevirmediklerini de görüyorum. En fanatik sağlıklı yaşam yanlıları dışındakiler, lezzetli bir yemeği pekâlâ yiyorlar. Ama mesele yedikten sonra başlıyor. Yemeğin ardından vicdan azabı, pişmanlık duyuyor ve sözbirliği halinde ertesi günden itibaren perhize başlayacaklarına birbirlerine söz veriyorlar. Bu onların vicdan rahatsızlığını azaltıyor. Ama benim keyfimi de kaçırmış oluyorlar. Bundan bir süre önce ciddi bir Alman dergisinde kapak konusu olarak yayınlanan bir yazıda, tıp endüstrisinin kazancı artırmak için var olmayan yeni sendromlar yarattıklarını, normal olduğu varsayılan kolesterol düzeyini sürekli düşürerek, giderek daha geniş toplum kesimlerini potansiyel kalp hastası ilan ettiklerini, ardından da bunlar için bol bol ilaç ürettiklerini okuduğumdan beri, tıp havarilerinin sürekli önümüze sürdükleri öcülerden korkmuyorum. Yıllar önce tereyağını tümüyle yasaklayan, zeytinyağını bile sağlıksız ilan eden, onların yerine margarini göklere çıkaran aynı çevrelerin şimdi ağız değiştirdiklerini görerek, margarin endüstrisinin belli çevrelerden desteğini çektiğini düşünüyor, gülümsüyorum. Beni asıl üzen, dostlarımın sağlıklı yaşam uğruna damak zevklerini yitirmeleri değil. Yerken sürekli rahatsızlık duymaları ve mutsuz olmaları. Çünkü inanıyorum ki, sofrada sürekli mutsuzluk duymak, iyi bir yemeğin ardından günlerce sıkı perhiz yaparak kendini cezalandırmak, kişiye, o yenen yemekten çok daha fazla zarar verecektir. Ne olur, biri hastalandığında yada vefat ettiğinde bunun nedenini hemen yeme içmeye bağlamayalım. Ve de yediğimizin tadını sonuna kadar çıkaralım. Vicdan azabı çekmeden. Nasıl olsa şöyle ya da böyle, bir gün hiç çıkaramayacağız.
DİĞER GURME HABERLERİ
 Şerbeti ne çabuk unuttuk
 Sokaktan restorana içli köfte
 Bu şarap muz kabuğu kokuyor
 Yemeğin lezzeti kokusunda
 Türk Mutfağı Ferran Adria'dan ne öğrenir?
 Hint kıtasından Antep mutfağına
 Sokak yemekleri tarihe karışıyor
 Şarabın ve yemeğin izinde Kapadokya
 Dışı kıtır içi pamuk gibi yumuşacık
 Pisboğaz imparator İstanbul sokaklarında
 Mediciler'in şehrinde şarap sanat ve mutfak
 Rakı konuşa konuşa yudum yudum içilir
 Türk mutfağı yıllara meydan okuyor
 Bu katların hizmeti farklı
 Bodrum'da yaz bitmiyor
 Elena'nın pizzası parmak ısırtıyor
 Havada şarap tadımı farkı
 İstanbul'un yanı başında tatil cenneti
 Taze yumurta bir ay saklanabilir
    Aktüel Pazar Yazarlar
    Güncel
    Hobi
    Röportaj
  » Gurme
    İyi Yaşa
Kış modasında 50'lere dönüş
Kış modasında 50'lere dönüş
Kadife, kürk, yılan derisi, krokodil, dantel ve satenin vazgeçilmez...
Güneş Sanem'e güldü
Güneş Sanem'e güldü
İki haftadır yağmurlarda çekim yapmaktan bir hal olmuştum. Sonunda...
 
    Günün İçinden | Yazarlar | Ekonomi | Gündem | Siyaset | Dünya | Televizyon | Hava Durumu
Spor | Günaydın | Kapak Güzeli | Astroloji | Magazin | Sağlık | Bizim City | Çizerler
Cumartesi | Aktüel Pazar | Sarı Sayfalar | Otomobil | Dosyalar
   
    Copyright © 2003, 2004 - Tüm hakları saklıdır.
MERKEZ GAZETE DERGİ BASIM YAYINCILIK SANAYİ VE TİCARET A.Ş.