 |
| Bu da bir İngiliz klasiğini Amerikanlaştırma çabası
|
|
Coen kardeşler bu kez kara komedinin peşine düşmüşler. Film onlara özgü anlatım ustalıklarıyla dolu. Ama çok da güldürmüyor
Artık biliniyor; Coen kardeşlerin iki temel yüzü var. Biri, kara-film türünün kalıplarını alıp son derece çağdaş öğeler ve kendine özgü bir mizah ekleyerek yaptıkları filmler. "Kansız"dan "Fargo"ya ve "Miller's Crossing"den "Orada Olmayan Adam"a.. Ya da daha açık ve sade biçimde komedi çeşitlemeleri: "Barton Fink"ten "Büyük Lebowski" ye, "Dayanılmaz Zulüm"den bu filme dek. Belki şu söylenebilir; kardeşlere ilk tür daha çok yakışıyor. Ama komedi de iyi olunca iyi. "Barton Fink"i en beğendiğim Coen filmi saydığım gibi, kendi adıma "Dayanılmaz Zulüm" de  de çok güldüm. Yine de genelde Coen usulü kara filmin tadı başka oluyor. Kardeşler bu kez (ve ilk kez) esinlerini eski bir filmden, ünlü İngiliz Ealing güldürülerinden "The Ladykillers- Kadın Katilleri"nden almış.
Soygun peşindeki dört azılı haydut, bunun için yalnız yaşayan yaşlı bir kadının evini seçer. Ama yaşlı kadın her şeyi anlayınca onu öldürmeye kalkışırlar. Ancak kadının derisi tahmin edilenden çok daha kalındır... İlk filmin yönetmeni usta Alexander McKendrick şöyle demişti: "Uçarı şeyler üzerine komedi yapmak kolay. Asıl komedi,  ciddi şeyler üzerine yapılandır." Coen kardeşler de bu ilkeyi benimsemişler. Ve tam bir "kara komedi"nin peşine düşmüşler. Hikaye Londra'dan New Orleans yöresine nakledilmiş. Sahte müzisyenlerin ilk filme egemen olan barok müziği yerine, bol bol gospel duyuluyor.
Ve mükemmel bir açılışta, cinayetlere dekor oluşturacak olan Mississipi nehri, üzerindeki köprü ve görkemli karga başı motifiyle birlikte hikayeye girişini yapıyor. Film kardeşlere özgü anlatım ustalıklarıyla dolu. Mükemmel bir kadro, bu kara komedinin başlıca kişilerine hayat veriyor. En başta, ilk kez Coen kardeşlerle  çalışan ve eski filmdeki Alec Guinness'in rolünü devralan Tom Hanks, ağzı kalabalık, hayli kitap yalamış sahte profesör rolünde çok başarılı. Dört haydudun her biri farklı ve çok "tip" birer oyuncuya verilmiş. Yaşlı kadında ise Cannes'da hak edilmiş bir özel ödül alan yaşlı siyahi oyuncu Irma T. Hall var.
EDGAR ALLAN POE MOTİFLERİ
Ama nedense "Kadın Avcıları" beklendiği kadar güldürmüyor. Finale doğru şaşırtıcı düzeyde komik kimi sahneler geliyor ama yine de filmin Coen kardeşlerin bilinen standartlarının gerisinde kaldığı söylenebilir. Tipik Coen  damgası ise yine var. Özellikle hikayeye eklenen tipik Edgar Allan Poe motiflerinde. Poe'nun "Karga"dan "Diri Diri Gömülenler"e kimi öykülerinden de motifler filme ustalıkla serpiştirilmiş. Böylece bu tipik İngiliz öyküsü, "karanlık ozan" Poe'nun gölgesinde bir ölçüde Amerikanlaşıyor ve uygun, soylu bir kılıfa kavuşuyor.
KADIN AVCILARI
(The Ladykillers)
Yönetmen: Joel Coen
Senaryo: Ethan ve Joel Coen
Görüntü: Roger Deakins
Müzik: Carter Burwell
Oyuncular: Tom Hanks, Irma P. Hall, Marlon Wayans, J. K. Simmons, Tzi Ma, Ryan Hurst
Buena Vista yapımı.
|
