kapat
   
SABAH Gazetesi
 
  » Yazarlar
    Günün İçinden
    Ekonomi
    Gündem
    Siyaset
    Dünya
    Spor
    Hava Durumu
    Ana Sayfa
    Günaydın
    Televizyon
    Astroloji
    Magazin
    Sağlık
Günaydın
ATV
emedya.sabah.com.tr
Google
Google Arama
 
Omer Lutfi Mete @ SABAH
 

Erdoğan'ın rakipsizliğine dair

Adalet ve Kalkınma Partisi, geçmişteki bazı parlak selefleri gibi, ikbal mıknatısı sayesinde siyasetin en kokuşmuş kadrolarını bile bünyesine çekmeye devam ederken Erdoğan halka umut veren lider olarak hala rakipsizliğini sürdürüyor. Bu da siyasetin kalitesi açısından ciddi bir sorun. Beşiktaş'ın rakipsizliği yüzünden ligin zirvesindeki yavanlık gibi.. Ayrıca Erdoğan sadece ciddi rakipten değil, etkin bir muhaliften de yoksun! Yüksek rakımlı tepenin az konuşup çok iş gören sakini, Ana Muhalefet boşluğunu doldurmak üzere soluk soluğa vuruşsa da başbakan, 1960'lardan bu yana hiçbir selefine nasip olmayan yassı dikenli bir zeminde at koşturuyor. Bu fukaralık, Erdoğan'a, insanoğlunun en büyük düşmanlarından biri olan "kolay zafer" in köreltici iklimini yalancı cennet, dolayısıyla tuzak kılabilir. Neden Erdoğan'ın doğru dürüst rakibi, hatta muhalifi bile yok? Bu sorunun en tuttuğum cevabı, yaşayış farkını esas alan yorumda.. Okur Salim Kasap'ın da özetlediği gibi işin sırrı burada: "Sebep, mahallenin delikanlılığından başbakanlığa uzanmasında.. O içimizden biri.. Komşuları, arkadaşları, tanıyanı, seveni, sevmeyeni var.. Zihnimi zorluyorum da mesela Sayın Ecevit'in, Baykal'ın, Bahçeli'nin... herhangi bir tanışları olduğunu hatırlayamıyorum.. Sanki parti binasında doğup büyüdüler; oradan da bizi yönetmeye talip oldular. Herhalde insanımız 'Yıllar yılı dışımızdan birileri bizi yönetip buncasorun biriktirdiyse, o zaman içimizden biri bunları çözebilir' dediği için Erdoğan'da ısrarlı.."

Niçin Erdoğan değil de Tayyip?
Okurun bu değerlendirmesindeki en keskin teşhisi ayıklıyorum: "Ecevit, Baykal, Bahçeli, sanki parti binasında doğdular, büyüdüler, oradan bizi yönetmeye talip oldular.." Halk, kendisini yönetme işinin sadece, seçkinliklerine hükmedilen kişilerin harcı olduğunu sandı. Hiç de seçkin saymadığı ve kendisine çok benzer bulduğu sade bir Kasımpaşalı'nın İstanbul başarısına tanık olan köy, kasaba ve varoş insanı adeta mucizevi bir gerçek keşfetmişti: Aa, bizden biri de yönetici olabilir, üstelik başarı da elde edebilirmiş! Kitlelerin bu keşfinde bir başka sezgi daha vardı: Sade Anadolu insanı, İstanbul Belediye Başkanı olarak başarı elde eden Erdoğan'ın çevresinde de seçkin bir kadro görmüyordu.. Olur ya, önde halktan biri bulunur, geride beyin takımını oluşturan dar çevre, kerametleri kendilerinden menkul seçkin zevattan kurulur.. Hayır, halk burada öyle bir tablo görmüyordu. Böylece seçkin olmayan Erdoğan, seçkinler zümresince kuşatılmadan başarı elde etmiş halk çocuğu simgesi haline geliyordu.. Yaşlısı genciyle Anadolu, sanki yeğeninden bahseder gibi onu sadece Tayyip diye anmaya başlıyordu. Başbakanın bugün hala rakipsiz olmasının temelinde de aynı gerçek yatıyor.

Asıl sınava gelmedik
Siyasetçinin ortaya koyduğu tasarıların, iktidarda iken yapıp yapamadıklarının üzerinden akılcı ve gerçekçi bir değerlendirmeyle değil de, tamamen duyguya ve sezgiye dayalı yargılarla oylarını belirleyen Anadolu insanı için değişen bir şey yok. Kitlelere göre Erdoğan ve takımı hala; seçkinlikle ve seçkincilikle ilgisiz, kendisi gibi insan ve insanlardan oluşuyor. Dev kent yöneticiliğinden başbakanlığa geliş sürecinde, yakın çevrenin önemli ölçüde değişip değişmediği veya yakın çevredeki halktan zevatın iç ve dış bağlantılarla seçkinci kabilenin güdümüne girip girmediği, mikrobik ırkçılık şartlanmaları içindeki unsurların anlık çıkar veya küresel dalalet marifetiyle milletin geleceğini karartıp karartmadığı, kitlelerin kısa zamanda sezgiyle keşfedebileceği gelişmeler değil. Kaldı ki bu konuda hayli dikkatle izlememe rağmen ben de Erdoğan'ın seçkinler ve güdümlülerince mutlak çembere alındığı yargısına -şüphelerim mahfuz- varmış değilim. Belli ki bu böyle bir zaman daha gidecek.. Anadolu insanı, bezdiren Beyaz Türk Cemaati mensupları ile güdümlülerinden oluşmuş seçkinci kabile üyesi veya kuklası saymadığı yeni bir reaya yıldızı keşfedene kadar Erdoğan'ın rakipsizliği sürecek.. Bu durumun kaçınılmaz kıldığı kolay zafer ikliminde kendini kaybetmemek her kişinin değil, zor kişinin işidir.

YAZARIN ÖNCEKİ YAZILARI
 Kırmızı pasaport silgisi   / 26-12-2003
 AB'cilerin kralı Denktaş   / 25-12-2003
 Öyleyse yıkıl Denktaş   / 22-12-2003
 Türbanın Kaide bağlantısı   / 20-12-2003
 Dini simge'yi kim belirler?   / 19-12-2003
 Kıbrıs ninnileri   / 18-12-2003
 Manda duygusuna hoşgörü   / 15-12-2003
 Kıbrıs'taki Atatürk ve İnönü   / 13-12-2003
 Devleti İnkâr Komisyonu   / 12-12-2003
 Ampul'le kim oynuyor?   / 11-12-2003
REFİK DURBAŞ
Klavyede düello...
SABAH gazetesinde dün üç yazarın...
SAVAŞ AY
Aksa yukarı AK-SA!..
Dün İkiz Kule'ye gittik...
ÖMER LÜTFİ METE
Erdoğan'ın rakipsizliğine dair
Adalet ve Kalkınma...
MEHMET TEZKAN
İnsanlar mı önemli yoksa rejimler mi?
İRAN'DA deprem...
EMRE AKÖZ
Cep telefonu Kemalizm'i aşındırıyor
Popstar yarışması...
2bin yıllık Periler Şehri
İran'ın Bem kentinde deprem... 6.7'lik sarsıntı, "Periler Şehri"nin...
Dilimize dolananlar
SAVAŞ, ayrılmalar, barışmalar, yeni siyasetçiler derken bu...
BENİ TUTAMAZLAR
BENİ TUTAMAZLAR
"Bendeki sürat Tanrı vergisi. Birebirde geçemeyeceğim oyuncu yoktur.
 
    Ana Sayfa | Günün İçinden | Yazarlar | Ekonomi | Gündem | Siyaset | Dünya | Televizyon
Spor | Hava Durumu | Günaydın | Astroloji | Magazin | Sağlık |
   
    Copyright © 2003, 2004 - Tüm hakları saklıdır.
MERKEZ GAZETE DERGİ BASIM YAYINCILIK SANAYİ VE TİCARET A.Ş.