|
 |
|
UMUR TALU
Hayat hep balçıkla sıvanacak değil ya!
Bir "kişilik" tipi var ki, hep aynı tapınma güdüsüyle tezahür eder. "Güce tapınmacı" bu kişilik, boyun eğme ile boyun eğdirme arasındaki hızlı salınımlarında, herhangi bir ilkeden, herhangi bir insani duruştan değil, tamamen güç ilişkilerinden ilham alır.
Kendinden güçlüye boyun eğmek...
Güçlünün boyun eğdirme hakkına övgü ve bunu "rasyonalize" etmek...
Kendisinden güçsüz olanlara boyun eğdirmek, şiarlarıdır.
İşyeri ilişkilerini de bu şiarla yürütürler, ülke ekonomisini de bu ilişkilerle yorumlarlar, ülkelerinin ve devletlerinin gücü üstüne tahlilleri de orada nefes alıp verir.
İnsani, adil, bağımsız olana büyük nefretleri, sık sık, patlamış bir lağım borusu gibi pislik fışkırtır.
****
Hayata bakışları insani değerlerle okşanan herkese karşı, müthiş bir hasetle...
Kendi ruhlarında öldürdükleri insanın hayaleti gibi üstlerine gelen her vicdani uyarıcıya müthiş bir kinle...
Güce tapınmanın "olağanlığı"na başkaldıran her nefese, "işlerin başka türlü olabileceğini" fısıldayan ya da haykıran her sese müthiş bir öfkeyle dolular.
Hep güçlünün kazanması, hep gücün dayatması müfredatlı "hayat bilgisi", onlara genellikle "zafer" yaşattığı için haklı olduklarını sanıyor...
Ancak, bu haklılığın ne tür bir adalet duygusundan doğduğunu bir türlü anlatamadıkları için de hep korkuyorlar.
Onları; bir gün, kendi ülkelerindeki "askeri müdahale"nin posta eri...
Bir başka gün, kendi ülkelerine yapılan "askeri-ekonomik baskı"nın kuryesi...
Ertesi gün, üstlerinin, amirlerinin, patronlarının gücünün yalakası...
Sonraki gün, alttakilerin ve altlarındakilerin haklarını silkeleyecek yasaların lobicisi...
Dünyanın her yanına güç dayatan bir devletin hempası...
Kendi makamlarının ihsancısı gördüklerinin kölesi...
Kendilerine kukla saydıklarının ağası olarak izleyip durursunuz.
****
Şiddetli "karakter aşınması"nın harabeleri halinde, enkaza dönmüş kişiliklerini, dünyanın, ülkenin, ekonominin, medyanın vesairenin "en güçlüleri"ne yapışarak ve kulelerden, kalelerden aşağılara kusarak depreme dayanıklı haline getirdiklerini düşünürler.
Otoriteyle kendilerine güvensizliklerini...
Sırtlarını sıvazlayanlar sayesinde itibarsızlıklarını...
Küstahlıkla korkularını bastırmaya uğraşırlar.
Onlar birbirinin kokusunu hemen alır, birbirine yaslanır, didiştiklerinde bile ortaklıklarının lezzetini keşfeder, aralarındaki düşmanlıklardan dahi ittifaklar çıkarmaya çalışır, herhangi bir meselede insani, vicdani duruşa sahip olanlardan kimini kendi süfli çukurlarına çektiklerinde orgazm olurlar.
****
Bu zihniyet, bu ruh hali, bu vicdan erozyonu, bu akıl erimesi... silah, para, finans, siyaset, medya, teknoloji, ideoloji tahakkümü sayesinde...
Ekonomi politikası olur, devlet politikası olur, ulusal çıkar olur, diplomasi olur, realizm olur, rasyonalizm olur, devlet adamlığı olur, hür teşebbüs olur...
Mutlulukları, insanlıkları, huzurları, gelecekleri, gülümsemeleri... ve yürekleri ve vicdanları bu kanalizasyon şebekesinden uzak nice insanı da sürükler...
Kaldırım kenarlarında istifleyip istifleyip ızgaralardan içeri, kendine çeker, derin bir "tarih kirlenmesi"nin balçığına gömer.
O yüzden, çok kalabalık ve daha da güçlüler zannedersiniz.
Ancak başınızı gerçekten ve yürekten kaldırdığınızda, hayatınızın ve tarihin bambaşka türlü akabileceğinin umudunu o balçıktan sökmeye başlarsınız.
Epey zahmet ister!
Mesajlarınız için:
utalu@turk.net
Fax: 212 280 05 51 Tel: 0 537 660 71 21
Haberleri gazete sayfası görüntüsünde okumak için
SABAH e-Medya"ya
tıklayın
|
|
|
|
