McDonalds ve devrim!

Derviş'in ODTÜ'de konuşmasını kesip sloganlar atan üniversiteli gençler nedeniyle ODTÜ'de geçen yıllarım bir film gibi gözümün önünden geçti. Yeni filmle o yılların filmlerine baktığımda bir benzerlik dikkat çekiyor. ODTÜ her zamanki gibi dışarıdan başka içeriden başka görünüyor.

Bunu açıklamak için kısaca kendi deneyimimden ve ODTÜ yıllarımdan söz edeyim:

"1970'lerin ikinci yarısı ve Ecevit'li CHP rüzgarının estiği yıllardı. 1968 kuşağının hayal kırıklığına tanık olmuş ve CHP'nin demokratik sol dünya görüşüne sempati duyan bir genç olarak büyük bir heyecanla ODTÜ'ye gelmiştim. Demokrat ve evrensel yaklaşımın egemen olduğu bir ortam bekliyordum.

Şaşkınlığa uğramam için çok uzun süre geçmesine gerek kalmadı.

KIRK SATIR MI KIRK KATIR MI?

ODTÜ'de yönetimi elinde tutan örgütün, her yeni geleni doğal üyesi yapmak için kurduğu düzenin baskısı beni de bunaltmıştı. Diğer bir yandan da ODTÜ'yü ele geçirmek için dışarıda pusuda bekleyen ve rektör seçimi dahil her türlü manevrayı çeviren radikal sağ duruyordu.

ODTÜ öğrencisinin büyük çoğunluğunun iki isteği vardı. Birincisi görece daha huzurlu eğitim ortamını kaybetmemek ve ikincisi ise o dönemin sağının uyguladığı şiddetten kendilerini korumaktı.

Baskıya karşı koyma isteği ve dünya görüşüm beni de siyasetin içinde arayışa itmişti. Tüm tepkilere, Marksist-Leninist ve Maoist örgütlerin "Reformist" gibi tüm aşağılayıcı tavırlarına rağmen CHP çizgisindeki bir örgütlenme içinde yerimi aldım. Bu süreç benim büyük bir oy çokluğuyla sınıf temsilcisi olmamı ve o dönemin ünlü ÖTK'sı (Öğrence Temsilciler Konseyi) içinde yer almamı sağladı.

Bu süreçte her zaman ciddi bir ikilem içinde kalıyorduk. ODTÜ öğrencilerinin önemli bir çoğunluğu bizim okuldaki örgütler karşısında kendilerine özgürlük ve nefes alanı açmamızı bekliyorlardı. Bir yandan da okuldaki radikal sol örgütlerin kendilerini sağın şiddetinden koruduğu inancıyla yaşıyorlar ve gerçek düşüncelerini açığa vurmuyorlardı.

ODTÜ öğrencilerinin büyük bir çoğunluğu kampus dışında okuldaki hakim örgütün hoş görmediği bir şekilde yaşarken, okul içinde ise bir sloganla sürü halinde koşan kitleye katılmak zorunda hissediyordu.

Bunların ne sol ne de sağ ideolojiyle uzak yakın ilişkisi yoktu."

SOLCU DERVİŞ!

Derviş'in toplantısında haykıran öğrencilerden biri şunları söylüyordu:

TKP olarak Mc Donald's'ı ODTÜ'den kovduğumuz gibi size de ODTÜ'yü dar edeceğiz...

Bunları duyunca "Ah ODTÜ vah ODTÜ" demeden edemedim.

Çünkü dünya görüşü sadece McDonalds'ın kepengiyle sınırlı olan öğrenci, McDonalds'ın 121 ülkedeki geriye kalan 30 bin restoranını sloganla mı kapatacak? O restoran sadece ODTÜ'nün içinde olmasa ne kazanılacak?

McDonalds'ın kriz nedeniyle Türkiye'de önemli sayıda restoran kapattığı herkesçe biliniyor.

McDonalds'ı ODTÜ'den kovduklarını söyleyen öğrenciler, gerçekte uyguladığı ekonomik program sonucu McDonalds'ın mali nedenlerle kapanmasını sağlayarak ODTÜ'den asıl kovan kişi olan Derviş ile konuştuğunu bilmiyorlar mı?

Keşke biz ulusal sanayi ve sorunlarımızı o yıllarda daha açık ve şeffaf bir şeklide tartışabilseydik...

Keşke Türkiye'nin 1970'li ve 80'li yıllarını daha iyi yönetebilseydik...

Herhalde o zaman küreselleşmenin ağır külfetini değil nimetini yaşardık. Bugünkü krizleri de bu denli ağır hissetmezdik.

O dönem Sovyetler Birliği tarafından finanse edilen TKP'liler şimdi acaba Moskova'daki McDonalds'da mı buluşuyorlar? Bir bölümünün Türkiye'deki gerçeklerle yaşadığını biliyoruz. Bir bölümü hala AB şemsiyesi altında Türkiye aleyhine çalışıyor.

Üstelik Sovyetler Birliği olgusu da artık yok! Yerini Karen Fogg ve arkadaşları aldı!