kapat
27.01.2002
 SON DAKİKA
 EDİTÖR
 YAZARLAR
 HABER İNDEKS
banner
 EKONOMİ
 FİNANS
 MARKET
banner
 TÜRKİYE
 DÜNYA
 POLİTİKA
 SPOR
 GALOP
 MAGAZİN
 SAĞLIK
 KAMPÜS
 HYDEPARK
 İNANÇ
 ANKETLER
 ŞAMDAN
 GOOOOL
 DİYET
 TATLILAR
 SAMANYOLU
 CİNSELLİK
 TELE ŞAMDAN
 PAZAR SABAH
 KİTAP
 SİNEMA
 GURME
 TARİH
 SUNNY
 HİGH-TECH
 YAT&TEKNE
 NET YORUM
 NET GÜNDEM
 MELODİ
 ASTROLOJİ
 SARI SAYFA
 METEO
 TRAFİK
 ŞANS&OYUN
 ACİL TEL
 KÜNYE
 WEB REKLAM
 ARŞİV
 
Lüküs hayat, ohhh ne rahat!!!

Merhaba,

Ben Sunny. 6 yaşında bir Golden Retriever'ım. Bundan böyle bu köşede sizlere günlük yaşantımdaki gülünç ve bazen üzücü olayları aktaracağım.

Hayatım 4 amaç üzerine kuruludur: yemek, uyumak, gezmek ve sevilmek. Şanslıyım ki bunların hepsini bolca yapabiliyorum. Bu ilk yazımda sizlere biraz günlük yaşantımdan bahsetmek istiyorum.

Sabah 07:30'da uyanıp çok sevdiğim ve ailede en çok bağlandığım kişi olan evin babası ile gezmeye çıkarım. Eve döndüğümüzde, ben hemen salona gidip oyuncaklarımla oynamak isterim. Ama salona girdiğim anda sahibim patilerimi silmek için, "Sunny! Çabuk buraya" diyerek beni hole çağırır. Patilerimin silinmesini hiç sevmiyorum. Halbuki onları kendim de temizleyebilirim. Üstelik, yerde birkaç tane kirli pati izim olsa ne olur sanki? Ev dekorasyonunda benim de katkımın olmasını istemem suç mu?

Saat 08:30'da evin annesi kalkar. Odanın perdesinin açıldığını duyduğumda topumla onu karşılamaya giderim. Çünkü annenin kalkması demek kahvaltı hazırlığı demek! Eh tabii komşuda pişer, bize de düşer meselesi. Anlayacağınız, tamaaameeen duygusal.

Evin prensi saat 09:30'da işe gitmek üzere odasından çıkar. Sabahları biraz aksi olsa da, onu görünce çok mutlu olur, hemen ona da hediye götürürüm. Laf aramızda, evde en çok korktuğum kişidir. Benim yediğim yemek dışında atıştırdıklarımla çok ilgilidir. Evde kimsenin bana fazladan yiyecek bir şey vermesini istemez. Neymiş, şişmanlıyormuşum! Bazı akşamlar salondaki sehpaya cips getirdiklerinde ben de yemek isterim. Ama o hemen "Sunny hayır!" diyerek beni azarlar. Ben de mecburen yerime giderim. Bunu beni düşündüğü ve sevdiği için yaptığını bilsem de yine de hoşuma gitmiyor.

Saat 10:00'da evin prensesi uyanır. Evde nazımın en fazla geçtiği kişidir. Kendi kahvaltısını ederken benim tabağıma da bir galeta ve bir elma koyar. Arada sırada kendi yediklerinden verdiği de olur ama bu aramızda bir sır. Beni çok sevdiğini hissedebiliyorum. Bir akşam yemekten sonra Prens "Sunny'e bir şey vermek yok" demesine rağmen bana bir dilim ekmek verdiği için Prens tarafından kafasında yumurta bile kırılmıştı.

Sabahları bu kadar karşılama ve günaydın faslından sonra doğal olarak çok yorgun olurum. Ev ortamının da sakinliğinden faydalanarak yatağıma kurulup güzelce uyurum.

Saat 15:00'de yemeğimi yerim. Diğerlerinin 3-4 öğün yemek yiyip de benim 1 öğün yememi anlayamıyorum.Ben de aradaki farkı kapatabilme için kim ne zaman salonda bir şey yese, hemen görebileceği yakınınd bir yatıp, yüzümde acıklı bir ifade ile gözümü ona dikerim. Gülmeyin! Özellikle evin hanımlarında işe yarıyor.

Yemeğimi yedikten sonra prensesle gezmeye gideriz. Bazen beni daha uzun gezdirir. O zaman başka köpeklerin de kokularını alabiliyorum. Her gördüğüm ağaca işaret! bırakarak ne kadar cazibeli ve üstün bir erkek olduğumu onlara da gösteriyorum. :o)

Saat 17:00'den itibaren aile bireyleri eve dönmeye başlar. Herkesi, neredeyse benim boylarımdaki oyuncaklarımla karşılamak sandığınız kadar kolay bir iş değil. Siz de o kadar büyük bir topu ağzınızla taşımayı denesenize!

Saat 20:00 civarı akşam yemeği için sofraya otururlar. Tabii ben de kapıdaki yerimi alırım. Yanlış anlamayın yemek yemek için değil, sırf onlara daha yakın olabilmek için...

Yemekten sonra günün son gezmesine çıkarım. Eve döndükten sonra, ailem televizyon seyrederken ben de yastığıma yatar, uyurum.



<< Geri dön Yazıcıya yolla Favorilere Ekle Ana Sayfa Yap


Copyright © 2001, MERKEZ GAZETE DERGİ BASIM YAYINCILIK SANAYİ VE TİCARET A.Ş. - Tüm hakları saklıdır