 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
Magazin |
|
Kampüs
|
|
Astroloji |
|
|
|
Para Durumu |
|
Hava Durumu |
|
|
|
Bizim
City |
|
Sizinkiler
|
|
|
|
Sarı Sayfalar |
|
İstanbul |
|
|
| Cumartesi Eki |
|
Pazar Eki |
|
|
|
Künye
|
|
E-Posta |
|
Reklam |
|
Arşiv |
 |
  
Affet bizi Kazım Karabekir
Ahmet Demir de "kurmay."
"Hukukumuz" hâlâ devam eder.
"Milletvekili maaşları... Referandum" konuları gündeme gelince...
Ahmet Paşa dedi ki:
- Kazım Karabekir olayını okurlarınıza hatırlatır mısınız?
Sarıkamış, Kars ve Ağrı kalelerini Ruslar'dan geri aldığı için, 28 Temmuz 1918'de, 36 yaşında "Osmanlı'nın en genç ve son generali" oldu.
Kurtuluş Savaşı sürerken, Kars'ı ikinci kez Rus ve Ermeniler'den kurtardı ve 1921'de, TBMM tarafından "Orgeneralliğe terfi ettirildi."
Kurtuluş Savaşı bitti.
"Birinci Ordu Müfettişi" oldu.
O dönemde, Ordu Müfettişi aynı zamanda milletvekilliği yapıyordu.
Karabekir de "İstanbul Milletvekiliydi."
Milletvekilliği "1928'e kadar sürdü."
Ve 15 Ocak 1928'de... 46 yaşında... 70 lira maaşla emekliye ayrıldı.
Kirada oturuyordu.
"İkiz kızı" doğmuştu.
Emekli maaşı ile geçinemiyordu.
Ev eşyalarını satmaya başladı.
Bir gün çok bunaldı. Kağıdı kalemi aldı.
"İki Damla Gözyaşı" başlıklı bir şiir yazdı.
İken, ikiz kızımız da doğdu. Tamam,
Evet... Tamam, çünkü kaçıyor herkes benden,
Ve ben sabahları erken,
Yavruların hazırlıyorum sütlerini,
Kaçıp gitti evdekiler,
Parasız kim, kimi bekler?
Tam bu sırada hastalık saldırdı bize,
İki yavrumla anneleri diz dize,
Sancılar altında kıvranıyorlardı,
Hayatımın artık kalmamıştı tadı,
Kalmamıştı elimde hiç satacak,
Pekiyi... Ya bu hastalara kim bakacak?
Ahmet Paşa okumaya devam ediyordu.
"Paşam" dedik:
- Lütfen... Yeter...
Paşa da dedi ki:
- Lütfen yazın... Herkes bilsin... Koskoca Kazım Karabekir'in... Bu ulusal kahramanın... Bu eski milletvekilinin nasıl yaşadığını?.. Herkes bilsin, bugünlere nasıl gelindiğini?
20- Cumartesi "İstanbul."
"Aynı gece" Azerbaycan'a uçtu.
Pazarı "orada" geçirdi.
22- Pazartesi "Türkmenistan."
"Bugün" Ankara'da olacak.
Yarın "İtalya Dışişleri Bakanı'nı ağırlayacak."
25- Perşembe, "yine Brüksel."
Kafkas İstikrar Paktı toplantısının "ana konuşmacısı."
"Hafta sonu" Antalya.
"Karadeniz Ekonomik İşbirliği" toplantısına katılacak.
7 Kasım'da "İran Dışişleri Bakanı'na ev sahipliği yapacak."
8 Kasım, Atina.
9 Kasım, New-York... Birleşmiş Milletler toplantısı.
Dışişleri Bakanı dedi ki: - Bakanlık olarak koordinasyon işlevimiz var... Bunu yerine getirmeye çalışıyoruz. - Nasıl bir koordinasyon? - Genelkurmay'ımız çok donanımlı... Onlarla sürekli irtibat halindeyiz... Başbakanlık, yardımını esirgemiyor... Ayrıca... Köşk ile devamlı irtibat. - Koordinasyon nasıl? - Biz çok memnunuz.
Irak'a uzanırsa... Ne yapacağız? Yeni bir "göç dalgası ile" karşılaşabiliriz. "Önlemimiz" var mı? Cem: - Göç de değil, her soruna, her muhtemel senaryoya karşı hazırlık yapılıyor.
- Türkiye zaten stratejik önemi olan ülkeydi... Şimdi ise... Acil bir durum ortaya çıkıp da, pratik uygulama alanı oluşunca... Stratejik önemimiz çok yükseldi. - Sayın Bakan... Bir koyup üç almak değil ama... Türkiye'nin sorunları ortada... Bu sorunlarımızın çözümüne Batı'nın katkısı... Bunlar hiç konuşulmuyor mu? - Türkiye'ye uygulanan kotalar kalkmalı... Bunun için eskiden beri çalışıyorum... Amerika'ya son gidişte yine konuştum... Bu konuda mutlaka sonuç almalıyız... Uğraşıyorum.
- Genel planlamada irtibat görevi. - Konuşuyor musunuz? - Doğrudan Genelkurmay'ımız ile temasta. - Bütün bu işler bitince... Dünya haritasının yeniden çizileceği yorumları yapılıyor. - Hayır... Bu biraz da işin sansasyonu.
Bu enstitü, kendi alanında "dünyanın en büyüklerinden." Enstitü şimdi "Avrasya Araştırmalar Merkezi" kurmak istiyor. Türkiye'den de "destek" bekliyor. Cem: - Konuştuk... Her türlü katkıyı sağlayacağız... Ama... Yeni örgütlenmenin merkezinin İstanbul olması koşuluyla... Türkiye, böyle konularda artık anahtar ülke.
Başbakanlık, Adalet ve İçişleri bakanlıkları ile "irtibatlı..." "Dünya ile işbirliği içinde" bir çalışma. Çalışmada "merkez" Dışişleri Bakanlığı. Bir ara "Dışişleri"ndeki... Sizdeki dinamizm, hükümetin genelinde yok" diyecek olduk. Cem ya duymadı. Ya da duymak "işine gelmedi." Ve vedalaştık.
| ||
