  
Mesut Yılmaz..
Mesut Yılmaz konuşuyor.. Bizler dinliyoruz.. Çok doğru sözler ediyor Yılmaz.. Ama ANAP'ın ve de kendisinin bir "güven sorunu" ile karşı karşıya olduğunun da farkında..
Yılmaz'ın dünkü konuşması, kendisine yönelik eleştirileri dinlediğini de gösteriyor.. Konuşmasının bir yerinde "ekip çalışmasının önemini" vurguluyor.. Yeni mi anladı Yılmaz? Yıllardır birlikte çalışacağı ekibini o kurmuyor muydu? Bu noktada esas önemli olan, sadece ekip çalışması değildir.. Burada önemli olan "doğru ekibin seçilmesidir.." MKYK seçimleri yanında, parti yönetimine ve bakanlıklara atanacak yeni isimler, ekip konusundaki seçimin ne kadar isabetli olduğunu ve "Yılmaz'ın altını çizdiği ve hepsi çok önemli olan bu hedeflere yürüyüşün gerçekleşip gerçekleşmeyeceğini de" gösterecektir..
Türkiye'de çok önemli reformlar yapmış, 1980'li yıllarda Türkiye'nin kaderini çizmiş olan partisi için çizdiği yeni rotada Yılmaz, "Yepyeni bir gelecek ANAP'la gelecek.. Türkiye'nin önünde iki yol var.. Girdiğimiz yola göre ya çağı yakalayacağız ve geleceğimiz sağlam bir biçimde ayağa kalkacağız, ya da çağdışı kalacağız.. Yolların birinde çağdaş dünya ile beraber, diğerinde ise Saddamlar'la, Miloseviçler'le beraber yürüyeceğiz" dedi..
Bunlar doğru tespitlerdir.. Ama tespit ile, bu tespitin gereklerinin yerine getirilmesi, yani Türkiye'nin çağdaş dünya ile beraber yürümesini sağlamak, ayrıdır.. İşte kritik nokta budur..
Yılmaz'ın "ulusal güvenlik" konusunda söylediklerini de destekliyoruz.. Şimdi kendisinden beklediğimiz, bu tespitini önce kamuoyuna taşımak, sonra da "MGK toplantısının gündemine" getirmektir.. Türkiye, üniter devlet yapısı ve laiklik çizgisinden en ufak bir taviz vermeden, bu terimi "Demokrasi içeriği ile zenginleştirebilecek özgüvene sahip olmalıdır.."
ANAP lideri, son 20 yıldır üç kez başbakanlık koltuğuna oturdu.. Geçmişte yaptığı hataları geleceğe taşıma lüksü artık yok.. Hem Türkiye, hem de kendisi için yok.. Bu da bizim tespitimiz..
Diyalog
Geçmişin kan davası ilkelliği, artık gerçekten geçmişte kalmalı.. Aynı parametrelere sahip iki partinin liderinin oturup konuşması, Türkiye için bir tür soluklanma olabilir..
Çiller yine tabii ki koalisyonu eleştirecek, başarısızlıkla suçlayacaktır.. Bunu yapmakta haklıdır da. Baksanıza Yılmaz bile "Türkiye'de halinden memnun bir tek kişi bile yok" demiştir.. Ama Çiller'in koalisyonu eleştirmesi, ikisi arasında diyaloğu engellememelidir.. Çiller-Yılmaz ikilisi, örneğin, Merkez Sağ'ın globalleşme sürecinde nasıl yeniden yapılanabileceğini konuşabilirler.. Yenilenmesinin nasıl mümkün olabileceğini tartışabilirler..
Bu ikili örneğin ilk seçime elele gidebilme olasılıklarını da gözden geçirebilirler.. Olur veya olmaz.. Onu bilemeyiz.. Kararı verecek olan iki partinin Genel Başkanları'dır.. Ama bu, üzerinde durulması ve konuşulması gereken bir siyasi arayış olabilir..
Siyaseti "kan davası üzerine bina etmek yerine, ortak noktaları bulup, bunları öne ve ortaya çıkartarak yapmak" herkese bir şeyler kazandırabilir..
Her ikisi de liberal, piyasa ekonomisi yanlısı, Türkiye'yi Batı dünyası ile bütünleştirmek isteyen, demokrasiyi daha geniş bir tabana yaymak isteyen kişilerin diyaloğu değil, diyalogsuzluğu bize çok garip geliyor.. Sürekli geçmişte yaşamak kimseye bir şey kazandırmamış ve kazandırmayacaktır..
Merkez Sağ kesimde böyle bir toparlanma, belki Merkez Sol'u da aynı şekilde bir toparlanmaya iter ki, bu Türkiye'nin önümüzdeki yıllarda yeni maceralara sürüklenmesini de engeller..
Hadi bu konuyu konuşalım.. Tartışalım.. Bizler konuşup tartışırsak, belki iki lider de konuşup tartışmaya başlar.. Ama bunun için, iki liderin de çevresinde, kendilerine sadece ama sadece doğruları söyleyecek insanlara ihtiyacı var.. Yani önlerine her gün getirip, "Pembe Gazete" koymayan insanlara.. İyiye iyi, kötüye kötü diyebilecek insanlara..
|
Magazin
