 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
Magazin |
|
Astroloji |
|
|
|
Para Durumu |
|
Hava Durumu |
|
|
|
Bizim
City |
|
Sizinkiler
|
|
|
|
Sarı Sayfalar |
|
İstanbul |
|
|
| Cumartesi Eki |
|
Pazar Eki |
|
|
|
Künye
|
|
E-Posta |
|
Reklam |
|
Arşiv |
 |
|
Bu harçlıkla gençlik mi olur! 
Kriz gençlerin de neşesini kaçırdı. Hayaller büyük, harçlıklar küçük... İstedikleri giysileri giyemiyor, idolleri olan sanatçıların konserlerine gidemiyor, kitap, CD alamıyorlar... Kriz aileleri gibi gençlerin hayatını da kıskaca aldı. Sevgiliyle pastane sohbetinin maliyeti bile küçücük bütçelerini sarsmaya yetiyor. Hepsinin ortak rahatsızlığı evde çoğu zaman para konuşulması. Onlar da fedakarlık yapıyor. Marka tutkularından vazgeçiyor, CD ya da kaset almaktansa arkadaşlarıyla değiş tokuş yapıyor, pahalı mekanlar yerine çay bahçelerini tercih ediyorlar. Ortaköy'de buluştuğumuz gençler, tüm istek ve hayallerini sıraladıktan sonra soruyor: "Haftalık 10-15 milyon harçlıkla gençliğimizi nasıl yaşarız?" Özgür PAKSOY (Öğrenci-19): Marka olayı bitti, kot bile alamıyorum Ailem krizden çok fazla etkilendi. Geçen yıl aldığım harçlığın aynısını alıyorum. Yetiyor mu? Yetmiyor tabii. Dışarı çıktığım zamanlar cebimdeki parayı harcamamalıyım diye düşünüyorum. Eskiden elektronik eşya almak için para biriktirir, babamdan da üzerini tamamlamasını isterdim. Şu an para biriktirmeye imkan yok. Üç kotum var, bir kot daha almama gerek yok diyorum. Bu yaz cep telefonumu değiştirmeyi düşünüyordum, bu düşünceyi ertelediğim gibi kontörlü hatta geçtim. Para harcarken gerçekten ihtiyacım olup olmadığını düşünüyorum. Bir şey almak içimden gelmiyor. Üst baş alacaksam çok geziyorum, ucuz olanı arıyorum. Kriz pekçok gençteki marka olayını da bitirdi. Geçen yıla kadar konsere gidebiliyordum. Şu an hayrına festival düzenlense de gitsem diyorum. Bu yıl yine TDİ'nin Doğu Akdeniz'e turuna katılmayı düşündüm ama şu sıkıntıda zor... Zaten ailenize yük olduğunuzu düşünürken böyle bir öneriyle karşılarına çıkamıyorsunuz. Betül Yanık (Öğrenci-16): Gezmek, eğlenmek kalmadı Geçen yıla kadar para harcama konusunda pek düşünmezdim. Ama son bir yıldır ailemin de uyarılarıyla harcamalarıma dikkat etmeye başladım. Yani kriz beri tutumlu biri yaptı. Tek faydası da bu oldu diyebilirim. Olumsuz yanları ise arkadaşlarımla geçen yıla oranla daha az dışarı çıkıyorum. Dün 20 milyona çok güzel bir pantolon beğenmeme rağmen anneme 'Alalım mı?' diyemedim. Bu yıl sanırım tatile de gidemeyeceğiz. Gidersek de pansiyon ya da çadırda kalacağız. Aile fertleri biraraya gelince maalesef konuşulan tek konu 'ödemeler ve taksitler' oluyor. Gençlik gezmek, eğlenmek ve hayatınızı yaşamaksa bunların hiçbiri kalmadı. Neslihan Ercan (Öğrenci-18): Her türlü isteğimi bastırıyorum Daha 18 yaşındayım ve 2 yılda 2 büyük sıkıntıyı yaşadım. Birisi deprem diğeri de ekonomik kriz... Babam geçen hafta maaşına zam yapılmayacağını söylemişti. Hemen ardından evin kirasına zam geldi. Bunu düşündüğüm zaman açıkçası para istemek de harcamak da içimden gelmiyor. Bu haftaki masraflarımı okuduğum kitapları satarak karşıladım. MEF Koleji'nde burslu okuyorum ve üniversiteyi de burslu okuyabilmek için şimdiden ders çalışıyorum. Arkadaşlarımın ailesinde de kendi ailemde de para konusu o kadar çok konuşuluyor ki, artık üzerimizde psikolojik baskı yaratıyor. Dün 12 milyona bir etek beğendim ama bizimkilere söyleyemedim. Her isteğimizi bastırıyoruz. |
