Meclis, sabahlara kadar çalışıyordu.

Gün oluyor "Kurtuluş Savaşı ile ilgili kararları" alıyordu. Gün geliyor "Cumhuriyet'i ilan ediyordu."

Ve bir imparatorluğun küllerinden, modern bir devlet yaratan o Meclis, "gaz lambası ile" aydınlatılıyordu.

Meclis Başkanlığı'na bir "önerge" verildi:

- Dört yıldır gaz lambasının ışığı altında çalışan Meclis'imizin, bundan sonra elektrik ile aydınlatılmasını arz ve teklif ederiz.

Önergenin altında "dört imza" vardı:

Diyarbakır Milletvekili Feyzi.

Kütahya Milletvekili Recep.

Urfa Milletvekili Ali.

Malatya Milletvekili Mehmet.

Meclis Başkanı "bu önergeye karşı çıkan var mı" diye sorunca...

Bir Milletvekili (Ahmet Süreyya) elini kaldırdı.

Ve kürsüye geldi:

- Halk yokluk ve sefalet içindeyken... Dört yıldır elektriksiz çalışan biz, biraz daha çalışıverelim... Yüce Meclis, benim köylümün öküz lambası dediği, üç tane lüks lambasıyla da aydınlatılabilir...

Meclis'e, İçişleri Bakanı Hakkı Behiç hakkında "gensoru önergisi" verildi. Önerge müzakere edildi.

Ve "reddedildi."

Ama buna rağmen... Bakan, istifasını verdi.

Sordular:

- Niçin?

- Meclis'te aklandım... Yüce Meclis'ten güvenoyu aldım... Fakat az bir oy farkıyla... Bu durumda, bakanlık koltuğunda oturamam.

Milli Eğitim Bakanı Hamdullah Suphi hakkında "gensoru" verildi. Yine "reddedildi."

Ve Bakan "yine" istifa etti.

Niçin?

Yanıt "aynı" yanıt:

- Az farkla güvenoyu almış bir kişinin, bakanlığa devam etme hakkı yoktur.

"475.521 metrekarelik bir arazinin" içinde.

"İki binadan" oluşuyor. Ön cephesi "248 metre" olan... 19.372 metrekareye oturan "ana bina."

Ve "14.000 metrekarelik" Halkla İlişkiler binası.

Dünyanın "en büyük" parlamentolarından biri. Ama "ilk Meclis" kadar güçlü, etkili, belirleyici, saygın değil.

"Denetim görevini" tam olarak yerine getiremese de...

"Bu meclis, bizim Meclis'imiz."

İçinde bulunduğumuz kriz ortamında "daha etkin" çalışmalı. "Saygınlığını" artırmalı.

Ve koşullar ne olursa olsun "açık kalmalı."