Benim memurum işini bilir'lerden, verdimse ben verdim'lerden yola çıktık ve şükür, gecelik reponun yüzde 7500'lere, dolara verilen mevduat faizinin yüzde 40'lara yükselmesini yaşadık..
Fevkalade istikrarlı ve uyum içindeki hükümetimizi, bu hükümetin ekonomiden sorumlu bakanlarını ve de üst düzey bütün ekonomi bürokratlarıni yürekten tebrik ederiz.. Ülkenin içine edildi..
Başbakan, krizin, MGK'daki kavga nedeniyle çıkmadığını, ekonominin zaten sorunlu olduğunu ve kavganın bu sorunu su yüzeyine çıkardığını söyledi.. Oysa, daha birkaç gün önce ekonomi gayet iyi gidiyor deniliyor, demeçler veriliyordu..
Peki, bu ülkenin ekonomisini biz mi yönetiyoruz? Bunun sorumlusu yok mu? Madem ekonomi kötü gidiyordu, bunu da biliyordunuz, o zaman neden vaktinde önlem alınmadı?
Eğer dünyada herhangi bir ülkede böylesine bir kriz yaşansa, o ülkenin hükümeti ve sorumlu bürokratlar derhal istifa ederdi. Bizimkiler bırakın istifayı, bakan veya bürokratları bile değiştiremiyorlar.. Oysa insanlar güvenebileceği taze yüzler, taze beyinler istiyor..
İstikrar diye diye bu noktaya geldi ülke.. Aman istikrar bozulmasın, aman istikrara dokunmayalım diye diye bugünlere geldik..
Çarşamba günü krizin doruklarda dolaştığı anlarda, Washington ve Londra'daki para merkezlerinin nabzını tutan dostlarla konuştuk.. Anlattıkları özetle şuydu:
"Yaşadığınız bu kriz, psikolojik.. Yapısal değil.. Sizi kurtaracak şey, IMF'nin çok kuvvetli biçimde derhal Türkiye'ye destek çıkması.. Zaten buna biraz da eli mahkum.. Çünkü IMF'nin kendi prestiji de tehlikede.. Gerekirse, ek bir paket açıklamalı IMF.. Veya, taksitleri hemen ödemeli.. Bunu sağlamanız lazım.. Böyle kuvvetli bir çıkış ile güven gelir.. Kredileriniz açılır. Yurt dışındaki devlet kağıtlarını ana para veya faiz ödeme zamanında bu kağıtları ancak böyle döndürebilirsiniz.. Yoksa adamlar getirirler ve yüz milyonlarca dolar kağıdı önünüze koyup, al kağıdını ver paramı derler.. Altından kalkamazsınız.. Sadece parayı dalgalanmaya bırakarak bu sorun çözülmez. Köklü ve radikal, hatta şok tedbirler gerekiyor.."
Ülkede enflasyon düşüyor. İyi olmasına iyi de, bu düşüş halka yansımıyor ki.. Bundan 4 ay önce 500 milyon liraya geçinebilenler, bugün bu paraya geçinemiyor.. Çarşıda, pazarda fiyatlar malum.. Fiyatlar düşmüyor ekonomiden sorumlu olan beyler, düşmüyor...
Yoksulluk dizboyu.. Millet gırtlağına kadar sıkıntı içinde.. Ve insanlarımız bütün bunlara, ilerdeki güneşli günler uğruna katlanıyor..
Şimdi bir de, AB Ulusal Program krizi gelecek önümüze.. Yazın bir yere.. Bu konuda aşılması mümkün olmayan sorunlar var koalisyon içinde ve ayrıca, bu belgenin içeriğinin nasıl olması konusunda hükümete baskı yapan kurumlar da var..
Ufukta görülen ve ayak sesleri iyiden iyiye duyulmaya başlayan bu yeni krizi nasıl aşacağız, bilemiyoruz.. Aşabilecek miyiz, o bile belli değil..
Dünyanın nereye gittiğini göremeyen, değişimleri hemen kavrayıp o yönde kendini yapılandırıp harekete geçmeyen devletler, 21'inci yüzyılın kayıp devletleri olacaktır..
Ve ne yazık ki, Türkiye bu kayıp devletlerden biri olmaya aday gösteriliyor..
Türkiye'ye, Türk insanına yazık değil mi?
