48 saattir yaşananlara bakıyorum, başka bir tanım bulamıyorum. "Ben... Ben...Ben...Yine ben..." deyici.
Ecevit; benmerkezci...
Benmerkezci yani egoist...
Yapıcı değil yıkıcı...
Samimi değil kavgacı...
Milli Güvenlik Kurulu toplantısında çıkan "çatışmayı..." kapının dışına taşıdı.
Ülkeyi yangın yerine çevirdi.
Benmerkezci olmasaydı, toplantıyı terk edip, TV kameraları önünde, "Ben böyle terbiye dışı üslup görmedim..." diyerek gerilimi dışarı taşımazdı. Egoist olmasaydı; "ekonomik programın çöküşe gittiğini..." görür görmez Cumhurbaşkanı ile biçimsel de olsa "barışma, el sıkışma, sarılıp kucaklaşma yollarını" arar, bunu "ülkem için yapıyorum" diyerek akılcı bir açıklama tarzı da bulurdu.
Tersini yaptı...
Çünkü yıkıcı, kavgacı...
Ben...ben...benci...
Gerilimi tırmandırdı...
Gazetelere, TV kameralarına Cumhurbaşkanı Sezer'in MGK toplantısı öncesi yüzüne doğru Anayasa kitapçığını fırlatmasını; "hayatımda böyle küstahlık görmedim" diye anlatmaya devam etti...
Samimi değil...
Kendi hayatı, onu ele veriyor...
Kendi hayatı Ecevit'i yalanlıyor.
12 Eylül 1980'de Ordu darbe yapıp bütün diğer liderlerle birlikte Bülent Ecevit'i de alıp "Zincirbozan'da hapse..." koymuştu.
Hangisi daha büyük hakaret?
Darbeyle indirilip hapse konulmak mı, Cumhurbaşkanı'nından "yolsuzlukların üstüne daha ciddi gidin, pislikleri örtücü olmayın, savcılara hakaret etmeyin..." diye eleştiri almak mı?
"Böyle hakaret görmedim...." diyebiliyor.
Samimi değil.. Aşırı benmerkezci...
Gerilimi tırmandırıyor...
Partisinin milletvekillerini grup toplantısında biraraya getiriyor. Ses tonuyla ağlar gibi yaparak; "mazlum, mağdur duruma düşürülmüş" havası yaratan konuşmalar yapıyor. Kendisine destek, şak şak vermeye hazır milletvekillerinden bazılarını ağlatan konuşmalar yapıyor.
Ülkenin anası ağlıyor...
Ecevit, partili milletvekilini ağlatıyor.
Ecevit Bey'in lüksü...
Böyle lüks nerede görülmüş!
Ekonomik program çöktü. Üç yıl sürecek diye ilan edilen, herkesin hesabını ona göre yaptığı ve bir yıldan beri de hemen herkesin yüksek vergiler ödeyerek, az gelire çalışmaya razı olarak, işsiz kalarak, fabrikasını kapatmak, dükkânının kepenklerini indirmek, siftah yapmadan akşamı etmek, çöplükten yiyecekler bularak geçinmeye çalışmak zorunda kalarak destek verdiği programın "çıpaya bağlanmış döviz kuru" ayağı paramparça oldu.
Programın en sağlam ayağı tuzbuz...
Yaklaşık 650 bin lira olan dolar 1 milyon lira sınırına dayandı. Bir gecede yüzde 38 devalüasyon oldu. Üç beş tane rantiye hariç bütün ülke yüzde 38 fakirleşti. 200 milyar dolarlık toplam milli gelir, yaklaşık 120 milyar dolara geriledi.
Devlete borç verenler kaybetti.
Bankalar kaybetti.
Borçları arttığı için devletin kendisi de kaybetti.
Özel sektör fabrikaları kaybetti.
Memurlar kaybetti... İşçiler kaybetti...
Çiftçiler kaybetti... Emekliler kaybetti...
Ülkenin anası ağlıyor...
Ecevit, Makedonya'ya gidiyor.
Ecevit, benmerkezci...
Makedonya'ya akşam saat 19.30 uçağıyla gidiyor olmasına rağmen; "hazırlık yapacağım..." gerekçesiyle Cumhurbaşkanı ile olağan toplantısını da yapmaya gitmiyor.
Gerilimi tırmandırıcı..
Yapıcı değil yıkıcı...
Ecevit samimi değil, ülkemize zarar veriyor. Cumhurbaşkanı Sezer'i bulup seçtiren kendisi... Seçtiği adam istediği gibi çıkmadı diye faturayı halka ödetiyor. Seçtiği adamın arkasında 40 yıllık hukuk geleneği var, ondan parti delegesi gibi davranmasını bekliyor.
Buna hakkı yok.
Halktan özür dilemeli..
Başbakanlık'tan çekilmeli...
Sedece Başbakanlık'tan değil....
Partinin başından da çekilmeli...
