İstanbul'u tepip geçiyoruz. Taşı toprağı altın İstanbul'dan haberimiz var, ama taşı toprağı tarih ve kültür İstanbul'dan haberimiz yok.

İlgi uyanmadan, sevgi uyanmaz. İlgi sevgiden öncedir ve ilgi uyanırsa, bilgi de uyanır.

İstanbullu olmak için, önce İstanbul'u bilmek gerekir.

Yaşadığınız mekanları, semtleri, önünden geçip gittiğiniz eserleri tanımanız, arkasındaki tarihten, kültürden haberdar olmanız gerekir.

Şikayet ettiğimiz tüm kaba ve görgü dışı davranışların temelinde bilgisizlik ve kentin bu büyük birikimine ilgisizlik yatıyor.

Kentli olmak ne demektir diye tek şıklı bir soru sorulsa, en doğru ve oturan cevabı, herhalde "kültürlü olmaktır" olacaktır.

Bu büyük kentin, ne büyük bir tarihi ve kültürü olduğunu, artan yayınlarla daha iyi anlıyoruz.

Altıyol'da bir boğa heykeli vardır. Hiç merak ettiniz mi, bu boğa burda neyi temsil ediyor diye?

Kültürlerin de bir genetiği olduğu muhakkak. Nasıl bir zencinin geni, on kuşak sonra, ikisi de beyaz olan karı-kocanın, evliliğini tehlikeye atacak renkte bir çocukta hayat bulabiliyorsa, öldüğü sanılan kültürel ve tarihi değerler de asırlar sonra böyle canlanabiliyor.

Beykoz ve Şile taraflarında yaşayan Frigyalılar, gemilerinin burunlarına boğa süslemeleri yaparlarmış. Karaya çıktıkları Moda Burnu'nun adı da eskiden Manda Burnu imiş.

İlk basımı 1794'te Venedik'te St. Lazzaro Adası'nda yapılan İnciciyan'ın Boğaziçi Sayfiyeleri'nden öğreniyoruz.

Bizim "Boğaz" veya "Boğaziçi" isimlerine karşılık, hala batı dillerinde kullanılan "Bosphorus" da Latince iki kelimeden oluşuyormuş: "Poso" ve "Poros" Birincisi öküz, ikincisi geçit anlamına. Yani bugün bile kullanılan Bosphorus'un anlamı "Öküz Geçiti" demek oluyor.