Televizyon programlarında çıkan tarikat tartışmalarında en çok kendilerine Kemalist diyen gençlerin sesi çıktı. Ne var ki söylemleri farklıydı. Kimi "Ben de zamanı geldiğinde tarikat şeyhlerini asarım arkadaş" derken, kimi de "Okumalısınız, ben okudum ve doğru yolu buldum. Sizin gibi üzüm salkımı şeklinde yetişmedim" diyordu. Peki kimdi bu gençler? Bunu anlamak için kendilerine 'Aydınlanma 1923 grubu' diyen gençlerle görüştük. Röportajda gruptan 15 kişi bulunuyordu. Ama sorularımızı grubun kurucularından Kaan Öğüt, Süreyya Kumkumoğlu, Cem Karsu ve Mutlu Demirkan cevapladı.

Kimsiniz siz?

Kaan: 1993 yılında Aydınlanma 1923 adında İTÜ'de bir grup kurduk. Uğur Mumcu'nun öldürüldüğü senenin sonuydu. Arayış içerisindeydik. Profesyonel olarak dergi oluşumuna 1996'nın Nisan ayında başladık. Şu anda 35'inci sayımız piyasada.

Zaman içinde İTÜ'nün dışına taştınız değil mi?

Kaan: 29 Ekim 1997 yılında tüm üniversitelerin Atatürkçü Düşünce Kulüplerinin katıldığı kongrede temel olarak ikiye ayrıldık. Bir grup Kemalizm'i sosyalizm ya da kapitalizm gibi görüşlerle yamamaya çalışırken biz Kemalizm'i başlı başına bir ideoloji olarak benimsiyorduk. Bu noktada ayrıldık ve aynı zamanda da birleştik. Farklı üniversitelerden arkadaşlarımız bizimle geldiler.

Hedefiniz nedir?

Cem: En büyük iddiamız kadro yaratmak. Geniş anlamıyla ileride Türkiye'nin kaderini belirleyecek kadrodan söz ediyoruz. Biz ülkenin herhangi bir yerinde çalışan, çabalayan ve bu arada da hizmet eden ulusal bakış açısına sahip, kendi çapımızda da olsa bir grubuz. Aramızda Ağrı ve Diyarbakır'da öğretmenlik yapanlar, doktor ve akademisyenler de var.

Sizden önce böyle bir oluşum yok muydu?

Cem: Evet bizden önce Kemalist bir gelenek yoktu. Biz yalnızdık, ne yapacağımızı bilemiyorduk. Gittiğimiz derneklerde gençlere yaklaşım bizi tatmin etmedi. Birey olarak Kemalizm üzerine yazan insanlar vardı ama bir o kadar da Kemalizm'i bir fraksiyon olarak kabul etmiş insanlar vardı. Biz hep bunun rahatsızlığını duyduk. Bir gelenek yaratmak için bir araya geldik. Ve varlığımızı inatla, tüm imkansızlıklarımıza rağmen sürdürüyoruz.

* Arkanızda "derin bürokrasi"nin desteği olduğu söyleniyor. Hatta sık sık tekrarlanan bir soru var: "Nasıl oluyor da bu destekle muhalefet yapmaya kalkıyorlar?"

Cem: Bunun en son söyleneceği grup, Aydınlanma 1923'tür. Bu tip eleştirileri çok alıyoruz. Özellikle İşçi Partisi çevresinden... Amerika'dan ve devletten para aldığımızı söylüyorlar. MİT'le ve emekli askerlerle bağlantılarımız da varmış. Şu ofisi görüyorsunuz. Dergimiz 35. sayısında ama hiçbir gün daha dağıtıma giremedi. Paramız olsa sesimizi daha çok duyurabilirdik. Benzerimiz olarak görünen diğer görüşlerin durumunu bilemeyiz. Bizden önceki kuşaktan hiç yardım görmedik. Bir tek Ahmet Taner Kışlalı gazetedeki köşesinde bizden bahsetti.

Düşüncede destekleyen akademisyenler oldu ama o kadar... Galiba gençlerin fikir üretiyor olmaları, otoritelerini sarsıyor.

Peki, devletin Atatürkçülüğü hakkında ne düşünüyorsunuz?

Mutlu: Derin devlet bizim savunduğumuz Kemalizm'i savunmuyor. Ekonomide devletçi bir politika, ulusal kalkınma, az gelişmiş ülkelerin izlemesi gereken üçüncü yol gibi görüşlerimiz devlete ters düşüyor.

CHP'ye bakışınız nasıl?

Kaan: Herkes şu partiye oy verir diye bir şey yok. Bazılarımız CHP'ye bazılarımız DSP'ye oy verdi. Çapsız bir lider kalkıp da yeni sol diye Blair'in sosyal demokrasisini Atatürk'ün partisine yamamaya çalışırsa olacağı buydu. Bugünkü CHP Kemalizm'i temsil etmiyor. Ama en azından isminden dolayı CHP bize ait bir parti ve bugün onu yöneten insanların elinden bir şekilde alınacaktır. Yani oradaki hükümdarlıkları sürmeyecek.