Son olarak başrollerinde Müjde Ar, Savaş Dinçer ve Erkan Can'ın yer aldığı "Dar Alanda Kısa Paslaşmalar"ın müziğini yapan Fahir Atakoğlu, bu yeni çalışması için bir klip de çekti. Adının "belgesel müzisyeni" olarak anılmasından dertli çünkü ona göre böyle bir tanım yok. Türkiye'de sanat için yeteri kadar cesur davranılmadığından da yakınıyor, sanata destek vermeyenlere ve birbirini taklit edenlere de ateş püskürüyor. Amerika'da yaşamayı seçmesinin nedeni ise "daralma" korkusu.

Dar Alanda Kısa Paslaşmalar için müzik yapmaya nasıl karar verdiniz?

Umut Sanat'ın yeni film projesini Ahmet Utlu anlattı. Müzikleri de benim yapmamı istediklerini söyledi. Senaryoyu beğendim. Müziklerini yapacağım filmin, herhangi bir film olmaması gerekiyordu.

Sarı Zeybek, Demirkırat, Gölgedekiler, Cumhuriyet gibi belgesellere müzik yaptınız. Belgesellere müzik yapmakla film müziği arasındaki fark ne?

Çok büyük bir fark yok. Belgeselleri hazırlarken insanlar araştırma yapıyor, o araştırmalar beni yönlendiriyor. Film için ise belli şekillere girmiyorsun. Daha serbestsin. Ben filmi seyrederken de müziği üzerinde çalıştım.

Neden Amerika'da yaşamayı tercih ettiniz?

Bir ayağım dışarıda olsun istedim. 1989 yılında çok eski bir arkadaşım Amerika'ya yerleşti. Bir seyahat acentası açtı. O vesileyle Amerika'ya daha yakınlaştım diyebilirim.

Türkiye'de cıngıl'lar yapıyordunuz, ünlü yorumcularımız için şarkılar da bestelediniz...

Yoğundum. 92'de uzakta kalmanın iyi olacağını düşündüm. Bir anlamda kendimi Amerika'ya çektim. Burada kanım emiliyordu.

Yapabileceğinizden fazlası mı istendi sizden?

Biraz öyle. Bir de sürekli olarak birileri bir şeyler talep ediyor. Herkes gelip bir cıngıl istiyordu, telifler ödenmiyordu...

Biraz pişman gibisiniz.

Bazılarının iyi değerlendirilmediğini düşünüyorum. O cıngıl'lar şarkı olsaydı belki de daha farklı bir yer bulabilirdi.

Galiba 'kendiniz' olabilmek için uzaklaşmanız gerekiyordu...

Bir yaratıcı olarak kendi dünyanızı kendiniz kuruyorsunuz. Şimdi çok rahatım. Konserler için Türkiye'ye geliyorum. Orada üretiyorum.

Belgesel müzisyeni olarak bilinmek sizi üretme sürecinizde zorluyor mu?

Belgesel müziklerim yüzbinlerce sattı ama adım belgesel müzisyeni kaldı. Öyle bir dal yoktur aslında. Ben çok müzik yaptım ve benim çok ürettiğim o yıllarda müzik piyasasında telif işleri de çok kötü işliyordu.

Dışarıdan Türkiye'ye bakınca ne görüyorsunuz?

Çok kendiyle uğraşan bir ülke. Pesimist değilim. 1980'den bu yana bana kalırsa Türkiye'de insanların bir araya gelmesi engellendi. Bir araya gelmeyince ileriye gitmek zorlaşıyor. Dinden ve inançtan korkuluyor. Yurtdışında Hıristiyan ve Yahudiler dini inançlarını üst seviyede tutuyor. Bizde ise tabu haline gelmiş. Mesela bugün AB'ye girelim mi diye tartışılıyor. "Avrupa bizi istemiyor" diyoruz. Böyle bir hisle hareket edilince zaten geriden başlıyorsunuz. "Bizi kucaklayacaklar" diye başlasak. Biz bu kadar nefret edilecek bir ülke miyiz?