General var mıydı, yok muydu, general gerçek miydi, hayal miydi, rütbesi, kılıcı, kafası ve demeci var mıydı tartışması sabun köpüğü gibi söndü.
Söneceği belliydi...
Bilgi kirletiliyordu...
Dikkat dağıtılıyordu...
Parti liderleri sivil kalitesizliklerini örtmek için topluma "asker darbe yapacak" korkusu pompalayıp, ucuz demokratlık yapıyorlar.
Askerler niçin darbe yapsın...
Zaten her söyledikleri oluyor.
İstedikleri her para veriliyor.
Harcamaları denetimden geçmiyor.
Dolayısıyla gelelim asıl soruya; "Niçin Türkiye'de elektriğin kilovatsaati 7.8 cent. Fakat Avrupa ülkelerinde 4 cent?"
Türkiye'de iki misli pahalı... Niçin pahalı?
Halk, sanayici, tüccar, tarımcı, turizmci, üniversiteli, liseli elektriği Avrupa'dan, Amerika'dan, Japonya'dan, Kanada'dan, Rusya'dan ve hatta Afrika'dan iki misli pahalıya kullanarak, dünya pazarlarında hiç bir konuda rekabet edemez. Kimseyle yarışamaz. Türkiye hep kaldığı gibi kalır. Bu nedenle; "Beyaz Enerji Soruşturması"nın altından çıkmaya çalışan en önemli soru şudur:
Niçin elektrik iki misli pahalı?
Savcı soruşturmasını noktaladı.
TEAŞ yöneticilerini dinledi...
TEAŞ Genel Müdürü'nün kaynanasının evinde bulunan 320 bin doların (Bazı gazetelere göre 400 bin dolar) nasıl kazanıldığını da araştırdı. En çok yolsuzluk yapılan, rüşvet dönen kuruluş diye dedikodusu yapılan TEAŞ'ın yöneticilerinin kaç tanesinin Angora Villaları'na nasıl sahip olduklarını da herhalde araştırdı.
Savcı bulduklarını hakime gönderdi...
Bir kamyon dolusu belge de gönderdi.
1999 yılının aralık ayında soğuk bir kış gönünde Enerji Bakanı Cumhur Ersümer'in aniden TV'ye çıkarak; "Çamaşırlarınızı gece yıkayın... Böylece gündüz tasarruf edeceğimiz elektiriği fabrikalarda, atölyelerde kullanalım... Çünkü Türkiye enerjisiz kaldı..." demişti. Ve enerjisiz kaldık korkusu her fırsatta pompalanıp, kilovat saati 13 cente kadar çıkan "yap- işlet-devret" modeli doğalgaz santralleri, dünyanın en pahalı elektiriğini üreten yüzer gezer santral ihaleleri yapılmış. Enerji nakil hatlarının özel sektöre "Al-işlet- tahsil et-kâr et" sözleşmeleriyle 30 yıllığına kiraya verilmesinde değerlendirmeler çarpıkça yapılmıştı. elektrik nakil hatları sanki enerjinin maliyetini aşağıya çekecek tekliflere değil, partiye, bakana, TEAŞ bürokratına yakınlığıyla tanınana verilmişti. "elektriksiz kaldık" diye korku salarak, yüzer santralleri 75 günde yapacak şekilde ihale şartnamesi hazırlanmış. İhale edilmişti.
Ülke elektriksiz kalacak deniyor...
TEAŞ ihaleleri... Hep aynı şartlarla...
Hep aynı firmalara veriliyordu...
Fakat 2 yıl geçmesine rağmen, ne hikmetse, Türkiye elektriksiz kalmıyordu.
Gökten enerji mi yağdı?
Savcı soruşturmasını bitirdi.
Kamyon dolusu belge gönderdi...
Sonucu bekliyoruz...
Halkçı Ecevit halktan saklıyor!
Hazİne Müsteşarı Selçuk Demiralp, kasım ayının 20'sinde İstanbul Swiiss Otel'de yapılan "Türk Bankacılık ve Sermaye Piyasalarındaki Yeni Trendler" toplantısında yaptığı konuşmada şu bilgileri verdi:
2000'de görev zararı: 6.2 katrilyon lira...
İki bankanın görev zararı 20 milyar 200 milyon dolara ulaşıyor. Türkiye'nin toplam iç borcu olan 49 milyar doların yarısıyla sadece bu iki bankanın görev zararı kapatılıyor. Görev zararları yüzünden ekonomi krize giriyor.
Kriz yakıyor, kavuruyor. Fabrikalar kapanıyor.
Tezgâhlar duruyor. Tarlalar ağlamakta..
Bankalar sıkışmakta. Esnaf sinek avlamakta...
Altı gündür soruyorum.
Nedir bu görev zararı? Kimler bankalara "şu görevi yapın fakat zarar da edin" diye emirler verdi? Görev zararlarının anatomisi nedir? Hükümet'in geliştirdiği çare, çözüm nedir?
Altı gündür soruyorum..
Başbakan susuyor...
Halkçı Ecevit, halktan bilgi saklıyor...
