AF trafiğe yansımasın...

Arada bir "Af çıkacak" sözleri vatandaşı umutlandırıyor. Bir kısmı buna sevinirken, bir kısım da üzülüyor. Aşağıda okuyacağınız mektup çok iyi bir örnek:

"Sayın Ahmet Vardar,
Ben 25 sene Deniz Kuvvetleri Komutanlığı'nın çeşitli görev yerlerinde hizmet ettikten sonra emekli olmuş bir insanım. Gemilerde görev yapmanın bazı zorlukları ve mahrumiyetleri nedeniyle ancak 35 yaşımda evlenebildim. Bu evlilikten iki kız çocuğum oldu. Onları iyi, güzel ve faydalı bir vatandaş olarak yetiştirmek için çalışıyordum. Ancak 1997 senesi Eylül ayında 18 yaşına girmek üzere olan süper lise son sınıf öğrencisi ve okul birinci olan büyük kızımı öldürdüler. İki aylık ehliyetli, 1964 model Volkswagen marka arabası ile şoförlüğünü ilerletmeye çalışan bir genç tarafından çiğnendi. Azami 50 kilometre süratle gidilmesi gereken yerde 70-80 kilometre süratle gitmeye kalkınca, sabah trafiğinde aracın kontrolünü kaybetti. Bu sırada yolun karşısına geçmekte olan kızım bunu görünce, dönüp kaldırıma kaçmaya başladı. Paniklemesinden ne yapacağını şaşıran sürücü ayağını gaz pedalından çekmeyi bile akıl edemeden, inadına aracı kaldırıma kaçan kızımın üzerine ısrarla sürdü, neticede karşı trafik yoluna girerek, kaldırıma 1-2 metre kala kızıma şiddetle çarptı.

Bizler hastanelerde derdimizle uğraşırken, karşı taraf çevresi marifetiyle önce trafik raporlarının kendi lehlerinde çıkarılmasını sağladılar. Sonradan polisi, bilirkişiyi ve mahkemeyi de etkileyerek hata oranlarını lehlerinde gösterttiler. Sonuçta hakim 18 yaşında bir gencin ölümüne 9 ay hapis cezası verdi. Bu cezayı da paraya çevirip, 2 milyon 700 bin lira ağır para cezasına karar verdi.

Bugün araçta kemer takmama cezasının 9 milyon olduğu devirde, çevresinin küstahlığı mı demeli dosya, bu ceza bile fazla görülerek temyize gönderildi. Af kanunundan faydalanma düşüncesi, olayın takipçisi olan bizleri bezdirme ve yıldırma düşünceleriyle dosyanın Yargıtay'dan gelmesini 14-15 ay engellediler. Şu anda tazminat davası devam ediyor.

Efendim, biz 4 kişilik bir aileydik. Dürüst, sade ve mütevazı bir yaşantımız vardı. Fakat bu olaydan sonra her şey kapkara oldu. Eşimin sinir sistemi tamamıyla bozuldu. Dışarıdan normal bir insan gibi gözükmesine rağmen her şeyi ölen kızına endeksledi. Üstelik tedaviyi bile kabul etmiyor. Diğer kızım üniversitede psikolojik tedavi görüyor. Bir yandan da üniversite sınavlarına hazırlanıyor. 56 yaşında olan bendeniz ise, eşime ve kızıma bakarak, onların çektiklerini hissederek ve yaşayarak, içine kurtlar üşüşmüş için için çürüyen bir ağaç gibi ayaktayım. Ta ki yıkılana kadar...

Efendim sizden istirhamım şu: AF YASASI kapsamından trafik suçlarının çıkarılmasına yardımcı olun. Çünkü şu veya bu şekilde, bir veya birkaç kişiyi öldürenler komik bir para cezası ile insan öldürme suçundan kurtuluyorlar. Bir de aftan yararlanarak polis kayıtlarından ve şahsi dosyalarından bu suçlar siliniyor. Bundan sonra saf ve temiz bir hayat süren insanlar ile birlikte aynı düzeyde yaşamlarına devam ediyorlar. Böyle bir şeye izin verilmemesi için elinizden gelen çabayı gösterin.