En tatlı insanlık kelimesi: Af!
Çok gelişmiş, az gelişmiş bütün dünya ülkelerini tarayın.

Bu son 100 yıl içinde bütün dünyada sadece diktatör ülkelerin af çıkardığını görürsünüz. İktidara gelen diktatörler, bir önceki diktatör tarafından hapse konmuş kendi yandaşlarını affetmişler ve bir süre sonra da boşalan hapishanelere kendilerine karşı olanları doldurmaya başlamışlar.

Hiç bir modern devlette af yok.

Fakat Ankara'da var.

Bizim seçilmiş politikacılarımız,nedense, "kader kurbanı babası" rolünü oynamayı çok seviyorlar.

Sen kader kurbanı ol.

Ben mahkum babası olayım.

Ben seni affedeyim.

Sen de beni seç.

Vergi vermeyenlere af, SSK pirimlerini ödemeyenlere af, başbakan burnu kıranlara af, Meclis'e koltuk yapalım diyerek soyanlara af, Atatürk Havameydanı üçüncü pisti yaparken devlet parasını sövüşleyenleri af, okulu geçemeyenlere af, susurluk çetelerine af, askerden kaçanlara af, beceriksiz çifçiye af, iş bilmez esnafa af, kötü sanayiciye af, kötü bankacıya af, kötü borsacıya da af...

***

İnsanlık dilinin en tatlı kelimesi af. Ankara'da şimdi yeni bir af tasarısı hazırlandı. 12 yıla kadar olan tüm mahkumiyetler af kapsamına alınıyor. 12 yılı geçen mahkumiyetlerde de af indirimi yapılıyor.

Adam şöför...

Çekmiş kafayı, bulut olmuş.

Geçmiş direksiyona kaza yapmış.

40 yolcuyu öldürmüş.

Af kapsamına giriyor.

Adam okumuş, bilgili..

Kravatlı, temiz giyimli.

Parfüm kokuyor.

Devlet bankasına müdür olmuş.

Sahtecilik yapmış.

Af kapsamına giriyor.

Çocuk kaçırmış, parkta, piknik yerinde silah atmış, ruhsatsız silah taşımış, fuhuş yaptırmış, kadın satmış, hakaret etmiş, sövmüş, yalancı tanıklık yapmış, yağma ve hileli iflasa baş vurmuş...

Af kapsamındalar...

Onlara kader kurbanı diyorlar. Şu anda hapishanelerde yatmakta olan kasten adam öldürmüş 12 bin kişi, ırza geçmekten mahkum 3 bin 700 kişi, hırsızlıktan mahkum 11 bin kişi, dolandırıcı 2 bin 633 kişi, kaçakçı 856 kişi, uyuşturucu kaçakçısı, satıcısı, mafyası 3 bin 640 kişi olmak üzere toplam 45 bin kişi kadar "kader kurbanı kategorisine" girecek mahkum var. Adalet Bakanlığı verilerine göre, 1 Haziran 1999 itibariyle, Türkiye'deki toplam 562 hapishanede 69 bin 391 mahkum var. Bunların 45 bini af kapsamına giriyor.

***

Affın gerekçesi nedir?

Tasarıyı hazırlayan Adalet Bakanı, Prof Dr. Hikmet Sami Türk, "Cezanın amacı suç işleyenleri topluma kazandırmaktır. Af da insanları topluma yeniden kazandıran bir olaydır. Mahkumları toplumun üretici bireyleri haline getirmekten başka bir amacımız yok" diyor.

Çok mahçup bir gerekçe...

Net değil..

Mahkum affedilsin...

Dışarı çıksın...

İş bulsun, üretime katılsın.

Vatandaşa sormadan, onun iznini, onayını, rızasını almadan ona karşı cinayet işleyenleri, onun canını alanları, karısını, kızını, oğlunu, annesini, babasını, kocasını kardeşini öldürenleri, malını gasp edenleri affederek üretime katmak... Eğer gerekçe buysa; affedilen mahkumlar mapushaneden çıktıklarında köprü başlarında balık avlayanların plastik leğenlerinde yaşamaya çalışan çaresiz istavrite döneceklerdir. Bunalıma girip, yeniden suçlar işleyerek tekrar içeri düşeceklerdir. 1974 yılında da af çıkartılmış ve 6 ay içinde affedilenlerin yüzde 80'i yine suç işleyip, hapishanelere geri dönmüşlerdi.

Sadece diktatör ülkerde af var.

Modern ülkelerde af yok...

Acaba Adalet Bakanımız Hikmet Sami Türk, hazırladığı ve savunduğu bu yasa tasarısıyla kimleri affedecek? Tek tek, grup grup, bölüm bölüm topluma açıklayabilir mi?