İnsanların en barbar kavgalarına tanıklık ettiğini unutmuş görünen bir sevecenliği ve ağırbaşlılığı yansıtıyor. Camiler, kiliseler, sinegoglar sarmaş dolaş, üç dinin insanları ibadete çağıran sesleri birbirine karışıyor..
Cumhurbaşkanı Demirel, yeni Başbakan Barak'ın göreve başlamasından sonra İsrail'i ziyaret eden ilk yabancı devlet başkanı olarak Kudüs'te.
Ortadoğu'da barışı sağlamak için Arap dünyasında yeni açılımlar arayan İsrail, bu ziyaretin komşu ülkelerde ve özellikle de Suriye üstünde yaratacağı olumsuz etkileri gidermenin yollarını arıyor.
Çünkü Türkiye ile İsrail arasında stratejik ilişki bağlamında işleyen askeri teknoloji ve bilgi değişimi ile eğitim programları, GAP yöresi için tasarlanmış ortak yatırım projeleri, Orta Asya'ya uzanan ekonomik işbirliği planları bulunuyor.
Netanyahu, Ortadoğu barış sürecini durdurduğunda, Arap dünyasından yükselen ortak tepkileri Türkiye yakınlaşması ile dengelemişti. Şimdi barış sürecini işletmekten yana olan Barak hükümeti, acaba dengeyi tersine çevirmek zorunda kalacak mı?
Demirel "Bu kendi bilecekleri iştir ama böyle bir ihtiyacın doğacağına ihtimal vermiyorum" dedi.
Tahmini doğrultusundaki işaretleri, dün peşpeşe görüştüğü Cumhurbaşkanı Weizman ve Başbakan Barak'tan da aldı.
Demirel akşam yaptığı konuşmada, gelişen ilişkilerin, Ortadoğu'da acılara son veren ve bölgeye işbiriliği ile barış ve refah getirecek olan çabalara destek olacağını vurguladı.
Konuşmasını Yunus Emre'nin şu sözleriyle süsledi:
"Mevlayı ve onun yolunu gerçekten sevenler için.. / Dünyadaki bütün insanlar kardeştir.
Biz hiçkimsenin dinini bizim dinimize karış görmeyiz, / Gerçek sevgi bütün inançlar birleştiğinde doğar.
Aşıktır benim adım, nefrettir düşmanım, hiç kimseyedir kinim, benim için kainat tektir."
Demirel, Türkiye'nin bölgedeki belirleyici ağırlığını barıştan yana koyacağının garantisini böyle veriyor.
Hem İsrail'deki şüphecilere, hem Arap dünyasına..
Şimdi onu "Etkin biçimde tekrar aralarında görecekleri"nden, "Böyle büyük bir isimden yararlanmaya elbette devam" edeceklerinden bahsediyor.
Söylemindeki ton farkı Uluğbay'dan bir şekilde yararlanılacağını, fakat eski görevine iade edilmeyeceğini düşündürüyor.
Hazineden Sorumlu Devlet Bakanlığı, ekonomik krizi aşma savaşı veren Türkiye için hayati önemde bir sorumluluktur. Başından trajik bir olay geçen kişinin aynı sorumluluğun yükü altına sokulması, kendisine de, ülkeye de iyilik değildir.
Olay, dış mali çevrelerde Türkiye'nin ölümcül bir açmaza girdiği şeklinde değerlendirmelere konu oldu.
Bir yabancı banka, Türkiye'deki bilanço büyüklüğünü hemen yarıya indirme kararı verdi.
Ecevit, Uluğbay'ın yerine vakit yitirmeden içerde ve dışarda güven uyandıracak birini atamalıdır.
