Verin gitsin!

ANAP ile DYP ilişkileri, eskiden "aşk, ihtiras, nefret, entrika" sözleriyle reklamı yapılan ucuz macera filmlerine benziyor.

Bu iki partinin son seçim ardından gaspçı durumuna düşmüş liderlerinin ihtirası, tahlil ve tarif gerektirmiyor.

Körler bile yanık kokusundan anlıyor ihtirasın vehametini..

Nefret de aynı.. Biri öbürünü saçlarından sürümeyi, öbürü de berikinin dizleri üstüne düştüğü günü görmeyi, hayatlarının gayesi sayacak kadar hınçlanmıştır.

Geriye kalıyor aşk ve entrika..
Bu ikili kendine aşıktır. Erdem ve sevgi sinyalleri verdikleri zamanlar boş bulunup hemen değiştiklerine inanmamak gerekir.

Mesut Yılmaz, Yüce Divan'da yargılanıp aklanmak amacıyla Ecevit'ten yardım istedi.

Tecrübeli Ecevit bile etkilendi ama tedbirli olanlar şu şüpheleri yöneltiyorlar:

1. Yılmaz, Çiller'i yiyemedi, son çare olarak kendini de riske atarak onu Yüce Divan'a çekmek istiyor;

2. Hükümette Ecevit'in yardımcısı olarak görünmek istemiyor. Çünkü..

3. Yüce Divan'da aklanırsa Cumhurbaşkanı olabileceği ümidini hâlâ koruyor..

Suçluların telaşı..
Mesut Yılmaz'ın Yüce Divan'da yargılanma talebine dün DYP'den tepki geldi.

DYP'nin eski Meclis Grup Başkanvekili Turhan Güven "Mesut Yılmaz hakkındaki 8 soruşturma evrakından hiçbirinin yeniden ele alınması bugün için mümkün değildir" dedi.

Neden mümkün değildir?

Cevap olarak bir sürü safsata sıraladı.

Ardından baklayı ağzından çıkardı:

"Bu yolun seçilmesi, başkalarını töhmet altında bulundurmaya matuftur!"

Yani Mesut Yılmaz'ı Yüce Divan'a götürecek yolu kesmeye çalışan DYP'nin tavrı, Yılmaz aşkından değil, Çiller aşkından etkileniyor.

Yüce Divan yolu açılınca bunun Yılmaz'dan çok Çiller'i yakacağını iyi biliyorlar.

Yüce Divan'da başına ne geleceğini, orada yargılanacak olan kişiden daha iyi kim bilebilir?

Rejim zararlıları..
Bu filmi artık sonlandırmak, ülkenin kaderiyle ilgili bir zorunluluk haline geldi.

Filmdeki "oğlan da, kız da" kahraman kimliğini kaybetti. Çünkü tehlikeli, zararlı, kötü ve suçlu tipler oldular.

Merkez sağı konu alan dizi ya yeni oyuncularla çekici hale getirilecek veya azala azala kalan son seyirciler de sağın ucundaki aksiyon dizilerine kaptırılacak.

Son seçim, Çiller ve Yılmaz'ın artık rejim sorunu olduklarını saptadı. Onlar yüzünden ılımlı merkez eridi.

Seçmen, pire için yorgan yakmanın öfkesine sürüklendi.

Bu sağlıksız tepki bile, sebep oldukları tarihi günahın vehameti konusunda Mesut Yılmaz ile Tansu Çiller'i uyarmadı.

Belli ki onurlu bir sona layık değiller.

Rejimin orta direğini kırmış olmak bile onlarda bir pişmanlık ve utanma yaratmamış.

Mesut Yılmaz'ın önerisini üzülerek kabul eden Ecevit üzülmesin..

Bu görevi, Türkiye'nin demokratik geleceğine en büyük hizmet sayarak mutlulukla yerine getirsin..