PAZAR 14 MART 1999
Nükte sanatımızın önemli kaynaklarından birisi de minibüs edebiyatıdır. Şener Şen ile İlyas Salman'ın oynadıkları Çiçek Abbas filmi, bu edebiyatın mükemmelini oluşturur. Bu edebiyatın özü aşk, felsefesi tevekkül, yaşamı sefalet, kaderi talihsizlik ve gücü çaresizliktir. Biçimi vezinli maniler, kafiyeli tekerlemeler, redifli mısralardır. Her şarkı bir umut ve teselli mısraı ile sona erer...
Yaklaşık üç haftadır, Anadolu'nun her yöresinde siyasete soyunmuş adayların kendilerini takdim ederken kullandıkları üsluba bakıyorum; hepsi minibüs edebiyatındaki o vezinli, kafiyeli manilere benziyor...
Çok iddialı belediye başkanı adayları bile, "Sözüm, özümdür; özüm çözümdür" sloganı ile Anadolu illerinden daha büyük İstanbul ilçelerinin sorunlarını çözeceklerini sanıyorlar... Somut çözüm önerisi var mı? Hayır!..
Önemli bir Anadolu ilinin belediye başkan adayı, "Özüm şereftir, sözüm şereftir, kentin sorunlarını çözmek bana şereftir..." diyerek siyaset yapıyor. Çünkü başkanın ismi Şeref... Somut çözüm önerisi var mı? Hayır!..
İstanbul'un en fakir beldelerinden birinin belediye başkan adayı, en zengini 100 milyon lira ile geçinen belde halkına; "Etiler'de ne varsa burada olacak..." diyor. Sonra son model Mercedes'ine astığı parti bayrağının altındaki sloganla veda ediyor: "İçinizden bir can, başkan Tezcan.."
Çiçek Abbas sloganlarıyla belediyelere talip oluyoruz...
Belediye başkanları, dar bölgede tek dereceli seçim ile iş başına geleceği için geniş bölgede seçim ile Meclis'e gönderilecek milletvekillerinden daha fazla önem taşımaya başladı. Belediye başkanlarının beldeleri ile ilgili olarak ortaya koyacakları somut çözüm önerileri, milletvekili seçimlerini etkileyecek kadar değerli olacak...
Oturduğum semtin dört iddialı belediye başkan adayı tarafından hazırlanmış faaliyet raporlarını evime bırakmışlar. Önceki gece oturup hepsini özenle okudum... Sorunlar ve çözümler için geçerli ve kalıcı olabilecek önerileri karşılaştırdım.
Şaşırtıcı tespit şudur: Türkiye'de belediyeler ile ilgili siyaset mücadelesi yapan adaylar henüz istenen hizmet tanımını ve proje kavramını anlamış değiller...
Daha açıkça diyebiliriz ki, belediye başkan adayları "söylem odaklı" siyaset yapmayı, "eylem odaklı" siyaset yapmaya tercih ediyorlar. Büyük kentlerde yaşayanların en önemli sorunu bu odak farkından kaynaklanmakta...
Söylem odaklı siyasetin itibar gördüğü modele takılıp kalanlar, İstanbul için beş yıl daha sürecek felaketin nedeni olduklarını kavrayamamışlar... En ciddi sorunumuz bu algılama eksikliğinde yatıyor...
1950'de Menderes iktidara gelince 2000 yılının İstanbul'u için "acil hizmet planı" hazırlamış. Otuz sayfa içinde İstanbul'un 50 yıllık geleceğini içeren ihtiyaçları sıralamış. Çözümleri için projeler geliştirmiş. Kaynak oluşturmuş, zamanlama yapmış ve sorumlu belirlemiş...
Menderes'in 2000'li yıllar için öngördüğü sorunlar listesi, bugün yaşananların tamamını kapsıyor...
Çözüm için geliştirdikleri ise şöyle: İstanbul'un elli yıllık gelişmesine göre, Boğaz'a iki köprü yapılmasını düşünmüş. Bunların yapılma yıllarını belirlemiş. Bu köprüler Menderes'in belirlediği yıllarda ve güzergahta yapıldı.
İstanbul için 11 kilometre metro yapılması gerektiğini saptamış. Bugün yapılan metro 10 kilometre civarında.
Haliç'in temizlenmesini mavi gözlü başkan sevdasına bırakmamış. Kirlenmesini önleyecek projeleri geliştirmiş... Her sabah kapı önüne süt ve ekmek bırakarak oy toplamayı düşünmemiş. Halka yaşadığı bölgede iş imkanı geliştirmeyi planlamış.
Vatan Caddesi, Ordu Caddesi, Sahil Yolu projelerini hazırlatmış... Tarlabaşı geçidi de Menderes'in projeleri arasında yeralıyor.
Su projesi, elektrik projesi, çöp toplama projesi, gecekondu önleme projesi hep Menderes'in bu küçük "İşte İstanbul" kitapçığında belirtilmiş.
Bu kitapçığı rafımdan indirdim ve özenle yeniden okudum. İstanbul'a belediye başkanı olmak için yarışanlar, bu kitapçığı okumalı ve proje hazırlama fikrini ve felsefesini kavramalıdırlar.
İstanbul için proje üretmek, duvarlara yakışıklı fotoğraf asmaktan daha etkilidir.
Kitabı bulamayanlara bir dostluk yapmayı vaat ediyorum...