Türkiye, "Refah-Ordu kutuplaþmasý"na yönlendirildiði için, DYP kýymete bindi. Hükümetin devrilmesini isteyen herkes -ordu üst kademesi dahil- Refahlý hükümeti "darbe" olmadan "göndermek" istediðine ve Erbakan'ýn ise çekilmeye hiç niyeti olmadýðýna göre, bu iþ için DYP gerekiyor.

DYP, hükümeti terkederse, mesele, parlamento içinde ve görünüþte "demokratik zevahir"i kurtararak hallolacak. Bunu bilmeyen yok.

Gelgelelim, Tansu Çiller için "iktidar dizginleri"ni bir býrakmak, bir daha ele geçirememek, üstelik kendi partisinde genel baþkanlýk koltuðunu tehlikeye atmak ve baþýný -malžm sebeplerden ötürü- belâya sokmakla eþ anlamlý olduðu için, o da hükümetten çekilmeye teþne gözükmüyor.

O vakit ne yapmak gerek?

DYP'yi içeriden çatlatmak gerek. Ýþte Yalým Erez ve benzerleri, bu "misyon"u yerine getirmek üzere, arada bir gürlüyorlar ama henüz yaðamadýlar...

Dikkatler Refah'a dönük tutulduðu ve DYP, hükümetin muhtemel ve potansiyel "mezar kazýcýsý" muamelesine tabi tutulduðundan, DYP'li bakanlarýn saçmalýklara, Refahlý bakanlarýnki kadar pertavsýz altýna alýnmýyor.

Oysa, Türkiye'nin baþýna badire açmakta, DYP'liler, Refah'a rahmet okutturucak ölçüde basiretsiz. Asýl DYP'li bakanlar dökülüyor..

Ýþte Meral Akþener!

Bir hafta içinde üç pot kýran bir Ýçiþleri Bakaný'nýn, Türkiye'nin iç güvenliðine vereceði zararlar bir yana, bayan, bayan olduðu için, "çaðdaþ bakan", Türkiye'nin dýþ politikasýnda da boyundan büyük rahneler açýyor.

En son skandal, Krefeld'deki kundaklamaya iliþkin, Almanya'yý "ýrkçýlýk"la suçlamaya iþleri vardýran provokatif demeciydi. "Biz Türkler" dedi, "bir yere gittik mi, oraya týrnaklarýmýzý geçiririz. Bizi Almanya'dan atmayý beceremeyince þimdi yakýyorlar!.."

Almanya'da kýyamet koptu. Alman Ýçiþleri Bakaný Manfred Kanther küplere bindi. Baþbakan Helmut Kohl ile "Akþener'in hamisi" Tansu Çiller'in iliþkileri zaten þekerrenk; görüþmüyorlar. Dýþiþleri Bakaný Klaus Kinkel, Türkiye'ye karþý biraz daha dikkatli tavýr içindeydi. Geçen hafta onunla da hýrlaþýldý. Kanther ise PKK faaliyetlerine karþý takýndýðý sert tavýrla, Türk makamlarýný nisbeten rahatlatan bir yetkiliydi. Þimdi, Akþener'in densizlikleriyle o da, Türkiye'ye karþý kavganýn tarafý haline getirildi. Belki, PKK'nýn iplerini gevþetecek...

Türkiye'nin gerçekten Avrupa yönünde beraberlik ve AB üyeliði gibi hedefleri varsa, Almanya ile ne kadar görüþ ve tutum farklýlýklarýna sahip bulunulursa bulunulsun; böyle bir uslžp kullanýlamaz.

Bu hem Almanya'nýn AB içinde sahip olduðu aðýrlýktan ötürü, "siyaset gerçekleri" ile baðdaþmadýðý içindir, hem de hiç kimse, gelecekte "partner" olmayý tasarladýðý bir ülke için böyle bir dil kullanmaz. Almanya'nýn Nazi mazisine sýrt çevirmiþ hükümetini bu dille suçlamak, haksýzlýktan öte, buram buram "ýrkçýlýk" kokuyor.

Üstelik, Solingen faciasýndan sonra, Türkiye"de kimse yürümedi ama Almanlar baþta o dönemdeki Cumhurbaþkaný Richard von Weizsacker olmak üzere, Berlin'de binlerce kiþinin katýldýðý muazzam bir gösteriyle ýrkçýlýðý kýnadýlar.

Rezaletin son perdesi, son Krefeld yangýnýnýn, Alman ýrkçýlýðýyla ilgisi olmayýp, Türk babanýn eylemi olarak ortaya çýkmasý. Meral Akþener, söylediði sözleri ne yapacak þimdi?

Daha bir hafta önce "Ermeni dölü" gibisinden sakil ve ýrkçý beyanlarda bulunan "çaðdaþ bakan", soruþturma sonucunu beklemeyip, Alman meslektaþlarýyla iþbirliði yapmayý denemeyip, týpký ona "Ermeni dölü" nitelemesini yaptýran mantýðýyla Almanya'yý yok yere suçlayýp, Türkiye'nin diplomatik iliþkilerini sýkýntýya soktu.

Muhalefetin ANAP kanadý, tanklarýn sað; CHP kanadý da sol paletlerinin arkasýna saklanýp politika yapacaklarýna, gensoru mekanizmasýný Akþener için iþletseler ya.

Bunun için de MGK toplantýsýný beklemeleri mi gerekiyor?